برآورد ردپای مستقیم انرژی (سوخت های فسیلی شهر تهران)

گاز دی اکسیدکربن، اصلی ترین دلیل افزایش دما در سطح کره زمین محسوب می شود. تقریبا تمام دی اکسید کربن تولید شده در دنیا ناشی از فعالیت های انسانی است. منابع تولید این میزان آلایندها، سوخت هایی مانند نفت،گاز، زغال سنگ و....است. یکی از دلایل تاکید بر گسترش جنگل ها و فضای سبز بخصوص در کلانشهرها و اطراف آن، ایجاد توازن در میزان اکسیژن و دی اکسید کربن منتشر شده از سوخت های فسیلی است. ردپای انرژی زیر مجموعه ردپای اکولوژیک می باشد. هدف از برآورد ردپای انرژی در کلانشهرهایی همچون تهران قرار گرفتن در مسیر توسعه پایدار و کاهش میزان تولید آلاینده های جوی از جمله کربن است. ردپای انرژی به شکل مستقیم با تغییرات اقلیمی ارتباط دارد. براساس نتایج پژوهش حاضر در بخش انرژی میزان مصرف بالای برق از یک سو و از طرف دیگر کوتاهی در تغییر الگوی مصرف موجب ردپای بالای بخش برق در شهر تهران گردیده است.از سویی دیگر روند حرکت مصرف منابع انرژی با ظرفیت زیستی شهر تهران همسو نمی باشد. علاوه بر این تغییر کاربری های شهر تهران از فضای سبز به مسکونی و تجاری باعث کوچکتر شدن ظرفیت زیستی شهر تهران گردیده است. این امر باعث فشار مضاعفی به مناطق پشتیبان این کلانشهر می شود و تهران را از مسیر پایداری در جهت رسیدن به توسعه پاک دور می سازد. هدف از این پژوهش محاسبه مقدار اراضی جنگلی مورد نیاز برای جذب میزان گاز دی اکسید کربن منتشر شده از بخش مستقیم انرژی درشهر تهران در طی سالهای 1386تا 1390 با استفاده از روش ردپای اکولوژیکی است.

Keywords:

ردپای انرژی , فضای سبز , توسعه پایدار , ردپای اکولوژیک , دی اکسید کربن , کلانشهر تهران