آیا بلوغ زودرس می تواند افزایش دهنده ی ریسک پوسیدگی باشد

مقدمه بلوغ زودرس بیماری سیستمیکی است که در سال های اخیر شیوع آن تا حدودی افزایش یافته است.این بیماری بیشتر دردخترها دیده می شود و درمان استاندارد آن که از طریق سرکوبی محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – گناد (GnRH) صورت می گیردشامل عوارضی از جمله چاقی و خشکی دهان می باشد که این عوامل می توانند به صورت بالقوه با پوسیدگی دندانی در ارتباطباشند.بنابراین هدف از این مطالعه اندازه گیری میزان پوسیدگی در دختران مصرف کننده ی GnRH و مقایسه ی آن با افراد سالم است.مواد و روش ها در این مطالعه ی مقایسه ای-مقطعی تعداد 60 دختر دارای بلوغ زودرس که حداقل یک سال از شروع درمانشانگذشته است و 61 دختر سالم که از نظر سن، تحصیلات والدین و رعایت بهداشت دهانی ارتباط یک به یک با گروه اول داشتند ازبیمارستان امام حسین اصفهان انتخاب شدند. معاینه ی دهانی در تمامی کودکان انجام گرفت و dmft و وضعیت خشکی دهان آنها ثبت گردید. نهایتا اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز و مقایسه شدند .(Level of significance=005)نتایج تعداد زیادی از شرکت کنندگان (408%) بیش از یک سال گذشته به دندان پزشک مراجعه کرده بودند. فراوانی مراجعه بهدندان پزشکی به منظور معاینه در کودکان دارای بلوغ زودرس (PP) بیشتر بود. dmft دندان های شیری و تعداد دندان شیری پرشده در کودکان سالم بالاتر بود ولی در DMFT دندان های دائمی تفاوت معنی داری میان دو گروه مشاهده نشد. میزان خشکیدهان که از طریق بالینی ارزیابی شد در کودکان PP بیشتر بود. (16.7% خشکی دهان در کودکان PP در مقایسه با 0 % در کودکانسالم) همچنین فراوانی احساس خشکی دهان در کودکان PP بالاتر گزارش شد. (28.3 %در کودکان PP در مقایسه با 16.7 % درکودکان سالم).بحث تاثیر نظارت بیشتر والدین و مراجعه ی بیشتر به دندان پزشکی به منظور معاینه و پیشگیری در کودکان دارای بلوغ زودرساحتمالا دلایل اصلی در کنترل پوسیدگی در این کودکان است.