تاثیر اکلوزال اسپلینت بر اختلالات گیجگاهی- فکی

هدف تاثیر پذیری درمان splint در کاهش علائم TMDمقدمه اختلالات Temporomandibular disorders (TMDs) یکی از بیماری های شایع کلینیکی می باشند که علت شناسی پیچیده و طرحدرمانی متنوعی را دارا می باشند، که شامل سازمان دهی مجدد مفصل Temporomandibular joint (TMJ) ، غیر معمول بودن ماهیچههای جویدنی و ساختار های اطراف مفصل و سر درد های مرتبط با این بیماری ها می باشد.درتمام تظاهرات این بیماری ها مهمترین اثر منفی این است که بیمار دچار محدودیت حرکتی در مفصل میشود و درد شدیدی را در ناحیه سرو گردن احساس می کند.این اختلالات شامل درد های مفصل و صورت (حساسیت به لمس ماهیچه های صورتی به خصوص ماهیچه هایجویدن) حرکات ناهمگون مفصل و صدایی در مفصل می باشد.درحالی که تعداد زیادی از مقالات پیرامون تاثیر تغذیه در بیمارانی که جراحی کردند موجود می باشد ،بعضی از مطالعات از تاثیر غذای مصرفیدر قبل و بعد از جراحی بیمارانی که درگیر این بیماری می باشند صحبت کرده است.Occlusal splints که به bite guards نیز معروف می باشد دارای نام های رایج oral orthotics و oral appliances نیز هستند که به صورتمکرر در دندانپزشکی استفاده میشود . این اسپلینت ها برای ایجاد استراحت در ماهیچه ها ی فک ،جلوگیری از آسیب به مفصل و محافظت ازرویش دندان و کنترل سر درد ها می باشند.با وجود استفاده از انواع متنوع این وسایل که از یکسری مواد نرم و سخت ساخته میشوند، رایج ترین این ها که به طور معمول در درمان ایناختلالات استفاده می شوند stabilization splint می باشد که در میان درمانگران هم از اعتبار بسیار خوبی برخوردار است.بر اساس تحقیقات جدید اسپلینت هایی با ضخامت 3 تا 5 میلی متر به عنوان جایگزین های راحت و مناسبی استفاده می شوند.نتیجه گیری Occlusal splints بسیار گسترده در درمان این اختلالات استفاده می شوند ولی اینکه تا چه حد خوب و موثر کار می کنند هنوزمورد سوال است .اخیرا تعداد زیادی تحقیق پیرامون این مساله انجام شده که دلالت بر تاثیر نسبی و متعادل این وسایل دارد و هنوز هم میزاناثر بخشی این وسایل در هاله ای از ابهام قرار دارد.