زمینه و هدف: هدف از انجام این تحقیق، بررسی ابعاد استفاده از آموزش مجازی در
آموزش و پرورش است. مواد و روش تحقیق: روش مطالعه در این تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای بوده است. برای این منظور از مطالب موجود در مقاله، تحقیق های چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است. یافته ها و نتایج:
آموزش و پرورش به عنوان کانون اصلی تعلیم و تربیت محسوب می شود و در عصر حاضر، آموزش یکی ازنیازهای اجتناب ناپذیر انسان است و از طرفی آموزش و افزایش مهارت ها به ابزاری اساسی برای رویارویی با مسائل پیچیده و متحول امروزی تبدیل شده است، بنابراین به جرات می توان گفت که مهمترین معیار توسعه و پیشرفت به ویژه درجهان امروزی،
فضای مجازی است و
آموزش و پرورش وسیله ای برای آشنایی و دستیابی به فناوری های جدید محسوب می شود.
فضای مجازی است و
آموزش و پرورش وسیله ای برای آشنایی و دستیابی به فناوری های جدید محسوب می شود. در این راستا پژوهش حاضر، با هدف بررسی ابعاد استفاده از آموزش مجازی در
آموزش و پرورش تدوین شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که
آموزش و پرورش باید محیط و شرایط مناسب علمی و فرهنگی برای دانش آموزان با همکاری بخش های ذیربط از جمله مخابرات و صداوسیما فراهم کند. بر این اساس هرگاه استفاده از
فضای مجازی به منظور تبادل اطلاعات، آموزش رسمی (از راه دور) بازماندگان از تحصیل و عامل موثری در جهت رفع تبعیض و استفاده از اطلاعات و همسان سازی فرهنگی و آموزشی باشد، نظام تعلیم و تربیت تقویت می شود. همچنین بر اساس یافته های پژوهش مهمترین موانع به ترتیب اهمیت، نبود امکانات فنی مناسب، عدم زیرساخت های آموزشی و شناخت ناکافی اساتید به دست آمد و مبتنی برآن راهبردهای سه گانه ای تدوین شد که از میان این راهبردها کسب مهارت های فنی مهمترین راهبرد و برقراری تعامل پویا در تدریس و مهارت های شناختی مرتبط با شبکه اجتماعی در اولویت دوم و سوم قرار داشت که با توجه به این مهم و در پرتو شناسایی موانع و راهبردهای به کارگیری شبکه اجتماعی در آموزش می توان به بهبود مهارت های تدریس و یادگیری دست یافت.