ابهاماتی درباره اصل و منشا منظومه حماسی صاحبقران نامه

منظومه حماسی صاحبقران نامه یکی از کهن ترین حماسه های دینی در ادب فارسی است که با همه اهمیتی که دارد، هنوز به زیور طبع آراسته نشده و درباره اصل و منشا آن اختلاف نظر وجود دارد. گروهی آن را صورت منظوم حمزه نامه یا رموز حمزه می دانند که برگرفته از داستان های عامیانه است درباره حمزه بن عبدالمطلب و حضور او در دربار انوشیروان و عشق او با دختر پادشاه ایران و جنگ های وی با پادشاهان توران و هند وفرنگ و گروهی آن را درباره یکی از بزرگان ایرانی به نام حمزه پسر آذرک شاری، معروف به حمزه بن عبداله خارجی (م. 213 ه.ق) می دانند. از آنجا که احتمالا این ابهام موجب چاپ نشدن این منظومه شده باشد، در این مقاله این موضوع بررسی شده و به طور خلاصه مشخص شده که داستان هایی درباره حمزه بن عبداله خارجی معروف به حمزه پسر آذرک شاری وجود داشته که بعدها با داستان های عامیانه- مذهبی حمزه بن عبدالمطلب درآمیخته و داستان مفصل و واحدی به نام قصه حمزه یا حمزه نامه را تشکیل داده و آن داستان بعدها به صورت منظومه صاحبقران نامه درآمده است.

Keywords:

صاحبقران نامه , اصل و منشا , حمزه بن عبدالمطلب , حمزه بن عبداله خارجی