بررسی ساختار تراژدی ارسطویی در داستان رستم و سهراب

یکی از انواع ادبی، تراژدی است که در داستان رستم و سهراب شاهنامه ی فردوسی دیده می شود. ارسطو اولین نظریه پرداز در حوزه ی تراژدی بود که در کتاب فن شعر، عناصر و اجزای تراژدی را معرفی و دسته بندی کرد. با توجه به اینکه اکثر صاحبنظران، تراژدی را به معنای مرگ در نظر گرفته اند و فقط از جنبه ی مرگ ناحق این داستان را بررسی می کنند، در این اثر کوشیده شده ویژگی های تراژدی با توجه به نظریات ارسطو در داستان رستم و سهراب واکاوی و تحلیل شود و مشخص گردد که آیا این داستان تراژدی است یا خیر همچنین کدامیک از ویژگی های تراژدی در این داستان دیده می شود و تا چه میزان قابل انطباق با نظریات ارسطو درباره ی تراژدی است. با توجه به نتایج به دست آمده، برخلاف نظریات بعضی از صاحبنظران، داستان سهراب، تراژدی غم انگیزی است که ویژگی ها و اجزای تراژدی، از نظر ارسطو؛ مانند اندیشه و گفتار، داستان، عقده، قهرمان، داعیه الم، تعرف، کاتارسیس و... را دارا و قابل انطباق و تحلیل از این نظر است. روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی- تحلیلی است.

Keywords:

حماسه , تراژدی , رستم و سهراب , فن شعر ارسطو , اجزای تراژدی