شناسایی اثرات اجتماعی مشارکت نونهالان در فعالیتهای ورزشی

مزایای مشارکت در ورزش نوجوانان و نونهالان به عنوان عامل ارتقای سلامتی، بازدارنده رفتارهای اجتماعی منفی، افزایش فعالیت های اجتماعی، شاخصی برای ارزیابی اجتماعی و نیز درک رقابت اجتماعی می باشد. شواهد نشان داده که مشارکت در ورزش رفتار اجتماعی طرفداران را بهبود میبخشد، از جمله باعث کاهش درگیریها، کاهش تخلفات رانندگی، عدم مصرف مواد مخدر، کاهش جرایم و انطباق با مدرسه، کاهش جرم و خیانت و سرقت میشود. همچنین اثرات روحی و روانی زیادی را داشته و باعث نتایج نهایی در تحصیلات و دستیابی به تحصیلات بالاتر میشود. با وجود اثرات مخرب بازی ها و رسانه های اجتماعی لازم است برنامه های ورزشی مدارس بیشتر مورد توجه قرار گیرند. بر همین اساس اثرات اجتماعی مشارکت نونهالان در فعالیتهای ورزشی مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه آماری تحقیق را تمام دانش آموزان مقطع متوسطه استان گیلان تشکیل داد. از آنجا که دسترسی به تمام دانش آموزان امکان پذیر نبود، از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای و با استفاده از جدول مورگان، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اثرات اجتماعی ورزشی، پرسشنامه مشارکت ورزشی، پرسشنامه اعتماد به نفس و پرسشنامه رفتار خصمانه استفاده شد. پس از بررسی اعتبار پرسشنامه ها به کمک متخصصین و تعیین پایایی آن از طریق روش آلفای کرونباخ و انجام تحلیل عاملی اکتشافی، پرسشنامه ها در اختیار جامعه مورد مطالعه قرار گرفت و پس از دریافت، از ضریب همبستگی مناسب و آزمون کروسکال والیس برای تعیین ارتباط بین متغیرها و آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شد. تمام تجزیه و تحلیلها هم توسط نرم افزارهای Excel و SPSS نسخه 24 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد مشارکت ورزشی بر پرخاشگری نونهالان اثر معنی داری ندارد ولی بر رفتار محبت آمیز، اعتماد به نفس و حس مشارکت جمعی اثر معنیداری دارد. همچنین بین اثرات اجتماعی دانش آموزان با توجه به رشته ورزشی تفاوت معنیداری وجود دارد، ولی بین اثرات اجتماعی دانش آموزان در بین دو جنس و همچنین رده های سنی مختلف تفاوت معنیداری به دست نیامد.

Keywords:

اثرات اجتماعی , مشارکت , نونهالان , فعالیتهای ورزشی