بررسی رابطه بین خود کارآمدی و مهارت مدیریت کلاس با رضایت شغلی معلمان آموزش و پرورش منطقه جناح

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی و مهارت مدیریت کلاس با رضایت شغلی معلمان آموزش و پرورش منطقه جناح است. جامعه آماری تحقیق شامل 750 نفر از کلیه معلمان اداره آموزش و پرورش منطقه جناح می باشند. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای برای تعیین نمونه موردنظر استفاده گردید که براساس جدول مورگان 256 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار پژوهش در این تحقیق شامل سه پرسشنامه خودکارآمدی (باندورا، 2006)، پرسشنامه استاندارد سبک مدیریت کلاس (مک کرمک، 1997) و پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی JDI (اسمیت، کندال و هیولین، 1969) است. روایی پرسشنامه های مذکور بر مبنای دیدگاه خبرگان و پایایی آن نیز براساس آزمون آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که پرسشنامه خودکارآمدی 0/944، سبک مدیریت کلاس 0/894 و پرسشنامه استاندارد رضای شغلی 0/863 مورد ارزیابی و محاسبه گردید که بیانگر پایایی مطلوب پرسشنامه های تحقیق می باشد. در این پژوهش از روش آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت تعیین رابطه (معنی دار بودن) و از رگرسیون نیز جهت پیش بینی میزان تاثیر متغیرها بر یکدیگر استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که خودکارآمدی و سبک مدیریت کلاس بر رضایت شغلی معلمان آموزش و پرورش منطقه جناح رابطه مثبت و معنی وجود دارد.

Keywords:

خودکارآمدی , سبک مدیریت کلاس , رضایت شغلی معلمان