فرم نادری از بند ناف

دو قلوهای مونو آمنیون 1% از دوقلوهای مونو زیگوت تشکیل می دهند و میزان بالایی از مرگ و میر جنینی در این گروه :ناشی از گره خوردن بند ناف ، ناهنجاری مادر زادی ، زایمان زود رس ، سندرم TTTS می باشد و گره خوردن بند ناف یکی از علل شایع مرگ و میر می باشد و در حداقل نیمی از موارد رخ می دهد. معرفی بیمار : خانم باردار 30 ساله ، G2P1L1 ( C/S) با سن بارداری 36-35 هفته با شکایت درد اپی گاستر به اورژانس مامایی مراجعه نمود بیمار دو قلو باردار بود ( دوقلویی خودبه خود ) در معاینات اولیه با توجه به فشار 145/100 بستری گردید جهت بیمار سونوگرافی انجام شد که سونوگرافی مونوکوریون و دی آمنیون بود . و هر دو قل از نظر مایع آمنیوتیک و رشد در وضعیت سلامت بودند با توجه به سن بارداری و دوقلویی مونوامنیون طبق سونو اوایل بارداری و احتمال پره اکلامپسی بیمار تحت سزارین قرار گرفت یافته های حین عمل حاملگی مونوآمنیون و مونوکوریون بود هر دو نوزاد دختر با آپگار 10/9 با وزن 2 کیلو و 2200گرم که قل اول سفالیک و قل دوم بریچ متولد شدند نکته جالب توجه در این بارداری دیدن بند ناف های کاملا تنیده و پیچ خورده در هم بود که باوجود این فرم از بند ناف کاملا تراسه های قلب هر دو جنین نرمال و رشد هر دو جنین کاملا خوب بود . البته بیمار در سونوگرافی 12 هفتگی به صورت مونو آمنیون و مونوکوریون گزارش شده بود .بحث و نتیجه گیری: این فرم از بندناف با وجود نوزادهای کاملا سالم از موارد نادرمی باشد.بعد از تشخیص مونوآمنیون با توجه به مرگ های غیر قابل پیش بینی به علت گره خوردن بند نافها و فقدان روش موثر برای پایش آنها این گونه از بارداری ها مشکل آفرین خواهند بود.زنان با حاملگی مونو آمنیون از هفته 26 تا 28 هر روز حداقل یک ساعت باید تحت پایش قلب جنین قرار گیرد ( سرپایی یا بستری ) و یک دوره بتامتازون داده شود و در صورت نداشتن مشکل در هفته 34 تحت سزارین قرار گیرد