اثر هیدروپرایمینگ بذر آفتابگردان بر شاخص های جوانه زنی در شرایط تنش خشکی و شوری

تنش خشکی و شوری از مهمترین عوامل محیطی تاثیر گذار بر جوانهزنی و استقرار گیاهچه میباشند. پرایمینگ بذر یکی از تکنیک های بهبود جوانه زنی بذر است که میتواند باعث افزایش سرعت جوانه زنی و سبز شدن بذرها در شرایط محیطی تنشزا از قبیل شوری،گرما و خشکی شود. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر هیدروپرایمینگ بذر بر جوانه زنی بذر آفتابگردان در شرایط تنش خشکی و شوری در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. بدین منظور دو آزمایش مجزا به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در 3 تکرار انجام شد. در آزمایش اول تیمارها شامل پرایم بذر در سه سطح (بدون پرایم، هیدرو پرایم به مدت 12 و 18 ساعت) و 4 سطح شوری (صفر، 2-، 4- و6- بار حاصل از کلرید سدیم) بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی و شوری سرعت جوانه زنی، وزن خشک گیاهچه، طول ساقه چه و ریشه چه و شاخص بنیه گیاهچه کاهش یافت. اما میزان این کاهش برای بذور هیدروپرایم شده کمتر بود. به طور کلی در پتانسیل های بالای شوری و خشکی، بیشترین سرعت جوانه زنی را بذور پرایم شده به مدت 12 ساعت دارا بودند. بذور پرایم شده به مدت 18 ساعت در پتانسیل های بالای تنش خشکی، بیشترین وزن خشک گیاهچه را نسبت به بذور شاهد دارا بودند. ولی در تنش شوری، بذور پرایم شده به مدت 12 ساعت بیشترین وزن خشک گیاهچه را در پتانسیل های بالا نسبت به شاهد نشان دادند.

Keywords:

جوانه زنی , هیدروپرایمینگ , خشکی , شوری , آفتابگردان