گفتاردرمانی در درمان بلع نوزاد IUGR با مکیدن سازمان نیافته

مقدمه: اختلال در تغذیه دهانی کارآمد یکی از مشکلات رایج نوزادان نارس میباشد که به دنبال اختلال در سیستم تکاملی و عصبی نوزادان ایجاد میشود. گفتاردرمانگر یکی از اعضای تیم درمان است که به مداخلاتی در این زمینه میپردازد.معرفی بیمار : نوزاد دختر35 هفته IUGR حاصل زایمان C/S امتیاز آپگار در دقیقه اول و پنجم به ترتیب 9و10 گزارش گردید تغذیه نوزاد هر 3 ساعت از طریق گاواژ انجام میشد . طبق ارزیابی های گفتاردرمانگر رفلکس جستجو کردن و مکیدن وجود نداشت. بست ضعیف لبها ، ثبات ضعیف گونه ، گاز گرفتن های پرفشار ، حرکات بیش از حد فک پایین ، فقدان بازکردن خود انگیخته دهان و مکیدن با الگوی سازمان نیافته و نامتعادل و عدم هماهنگی بلع و مکیدن دیده میشد . رویکردهای درمانی از روز پنجم شروع شد که شامل اعمال تحریکات منظم حسی حرکتی در ناحیه لب ،لثه ، گونه و زبان ،حمایت وضعیتی ، خمیدگی سر و گردن، حمایت خارجی فک و گونه و تحریکات عمقی زبان حین تغذیه و کاهش سرعت جریان شیر، کاهش سر و صدا ، نور و سایر عوامل حواس پرت کن محیطی و انجام منظم مراقبت آغوشی مادر و نوزاد و رویکرد مکیدن غیر تغذیه ای بود.بحث و نتیجه گیری: پس از 13 جلسه مداخلات گفتاردرمانی نوزاد به مکیدن های موثر همراه با هماهنگی کامل بلع و مکیدن و تنفس رسید. حرکات بیش از حد فک و گازگرفتن های پرفشار کاهش یافت و نوزاد به تغذیه دهانی مستقل رسید و پس از20 روز ترخیص شد بنابراین مداخلات زودهنگام گفتاردرمانی با توجه به سرنخ های علامتی سبب انتقال سریعتر تغذیه از گاواژ به تغذیه دهانی مستقل ، افزایش وزن گیری ، ترخیص زود هنگام ، کاهش هزینه ها و ایجاد حس مثبت خانواده از مشارکت خود در درمان نوزاد میشود.

Keywords:

گفتاردرمانی , بلع نوزاد IUGR , مکیدن سازمان نیافته