کتواسیدوز دیابتی عارضه متابولیکی حاد دیابت ملیتوس کنترل نشده هستند.
کتواسیدوز دیابتی اغلب در بیماران دیابتی نوع 1 ایجاد می شود. هیپرگلیسمی ،اسیدوز متابولیک و دهیدراسیون نشانه های بالینی بارز
کتواسیدوز دیابتی می باشند .اصلاح دهیدراسیون، کاهش گلوکز خون و برقراری هموستازی الکترولیت ها اصول اساسی درمان می باشد. معرفی بیمار : آقای زندانی 25 ساله با شکایت اولیه افت هوشیاری , و دیسترس تنفسی به گفته سربازان همراه و نامه زندان با سابقه دیابت،اعتیاد به مواد مخدر و مصرف دارویی انسولین ، شبی به اورژانس مراجعه میکند. علائم اولیه10/15 BP=100/60,HR=100,GCSو درآزمایشات VBGاسیدوز جبران شده و BS=122 مشهود می باشد.بیمارپس از اقدامات اولیه اینتوباسیون با تشخیص
مسمومیت با مواد مخدر از اورژانس به ICU منتقل می شود.بیمار در ICU بیقرار می باشد مشاوره نورولوژی و سی تی اسکن انجام می شودو مشکل مغزی مشاهده نمی شود و طبق نظر پزشک آرامبخش دریافت می نماید.روند درمانی
مسمومیت جهت بیمار ادامه پیدا می کند، در نمونه ادرار بیمار مت آمفتامین مشاهده شده است. پس ازطی دو روز بستری در ICU علیرغم انجام اقدامات درمانی
مسمومیت بیمار اعم از دریافت سدیم بیکربنات ،VBG بیمار به سمت اسیدوز متابولیک می باشد و بیمار بیقرار تر از روز اول می باشد. در روز سوم باچک قند توسط پرستار ،جهت BS=400بیمار ارسال U/A درخواست می شود. در نمونه ادرار کتون 3+ می باشد. با تایید
کتواسیدوز دیابتی جهت بیمار اقدامات درمانی از جمله انفوزیون انسولین ،چک قند هر یک ساعت و مشاوره غدد درخواست می شود. پس از دو روز درمان فوق ،بیمار هوشیاری خود را کسب نموده و اکستیوب می شود.پس از هوشیاری اعلام می دارد که انسولین خود را چندروز استفاده ننموده است .،بیمار پس از هوشیاری کامل با قند خون کنترل شده به بخش منتقل گردید ، بیمار پس از سپری شدن روند بهبودی از بخش با حال عمومی خوب ترخیص گردیدبحث و نتیجه گیری: بر اساس تحقیقات گذشته میزان مرگ و میر بر اثر
کتواسیدوز دیابتی بین 4 تا 10 درصد متغیرمی باشد.در بیمار فوق به نظر می رسد
مسمومیت با مواد مخدر توانایی تجویز انسولین را مختل کرده و در نتیجه به مرور زمان حالات
کتواسیدوز دیابتی ایجاد شده است.. لذا پرستار به عنوان مراقب مستقیم بیمار بایستی به ارزیابی اولیه و وضعیت بالینی و چک قند در بیماران دیابتی دچار
مسمومیت علیرغم نرمال بودن در ساعات اولیه توجه نماید. همچنین
آموزش در زمینه خودمراقبتی در مورد مصرف به موقع داروها تاثیر بسزایی در پیشگیری از عود مجدد بیماری ها و مدت زمان بستری دارد.