ارست تنفسی مادر باردار بدنبال مسمومیت با سولفات منیزیم

مقدمه: سولفات منیزیم تزریقی جهت پیشگیری از تشنج در پره اکلامپسی، زایمان زودرس و به ندرت در درمان آریتمی های قلبی مصرف می شود. به صورت تزریقی و خوراکی نیز در درمان هیپومنیزیمی استفاده شده است. به عنوان گشادکننده برونش نیز مطرح است.معرفی بیمار : بیمار خانمی 40 ساله G4P2 که 40w جهت انجام زایمان به بخش زایشگاه مراجعه نمودند. پس از بستری در زایشگاه و اطلاع به پزشک اقدامات اولیه جهت NVD انجام شد.اما پس از گذشت حدود 2 ساعت بیمار بدلیل عدم پیشرفت زایمان بصورت اورژانسی به اتاق عمل ارجاع داده شد.پس از پذیرش در اتاق عمل برای بیمار اینداکشن بیهوشی انجام شد.بیمار سزارین شد و به ریکاوری منتقل شد.بیمار پس از اینداکشن بیهوشی و در حین جراحی دچار هایپرتنشن شد که در طول مدت جراحی فشار بیمار با وجود اقدامات دارویی بین180-190 بود.با دستور جراح زنان در ریکاوری برای بیمار یک آمپول هیدرالازین و 4g سولفات منیزیم تجویز و تزریق شد. پس از حضور پرستار ریکاوری بر بالین بیمار مشاهده می شود که بیمار آژیته از گرگرفتگی و تشنگی می باشد.که پرستار جهت گرفتن فشار مجدد از بیمار اقدام می کند در این حین متوجه ارست تنفسی بیمار می شود.سپس عملیات احیا توسط متخصص بیهوشی انجام و در نهایت بیمار به بیمارستان امام خمینی تهران با تشخیص احتمال حساسیت به سولفات منیزیم بدنبال پره اکلامپسی اعزام گردید.بحث و نتیجه گیری: هنگام تزریق داروی سولفات منیزیم مانیتورینگ دقیق بیمار ، کنترل منظم و دقیق رفلکس پاتلار و انفوزیون آهسته سولفات منیزیم ضروری می باشد. ازبین رفتن رفلکسهای تاندونی عمقی، دپرسیون تنفسی ، تهوع واستفراغ ،گرگرفتگی، برادی کاردی، کوما، از بین رفتن رفلکسهای پاتلار نشان دهنده مسمومیت قریب الوقوع با منیزیم است.

Keywords:

ارست تنفسی , مادر باردار , سولفات منیزیم