روابط آذربایجان ایران (1920-1918)
Publish place: Azerbaijan Research Quarterly، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 389
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AZREQ-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398
Abstract:
این مقاله به موضوع روابط آذربایجان و ایران (بین سال های 1918 - 1920) اختصاص دارد. به دنبال اعلام استقلالآذربایجان در 28 ماه می 1918 این دولت برقراری روابط دوستانه و برادرانه با دولت های همسایه و به رسمیتشناخته شدن حق حاکمیت آن در جامعه بینالمللی را به عنوان اهداف اصلی خود اعلام نمود. در این مقاله روابطآذربایجان و ایران به سه دوره تقسیم میشود و هر دوره به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. در مرحلهنخست تلاش های نمایندگان آذربایجان برای ایجاد روابط حسنه با ایران با ناکامی مواجه شد. در مرحله دوم روابط،بعضی پیشرفت هایی حاصل شده و مذاکرات دوجانبهای بین دو کشور به مورد اجرا گذاشته شده است. با اعزام هییتیویژه به رهبری اسماعیلخان زیادخانلی و عادلخان زیادخانلی به ایران از سوی وزارت امور خارجه آذربایجان نخستینروابط دیپلماتیک بین دو کشور برقرار شد. ادامه این مذاکرات در کنفرانس صلح پاریس برگزار شد. در نتیجه کمیسیونمشترک آذربایجان ایران در پاریس ایجاد شد و یک معاهده چهار مرحله ای امضاء شد. در نهایت از آغاز 1920 بهبعد، این روابط به اوج خود رسید. وزارت امور خارجه ایران یک هییت ویژه دیپلماتیک به رهبری سید ضیاالدینطباطبایی به آذربایجان فرستاد. این مذاکرات که تا مدتهای طولانی ادامه داشت با موفقیت پایان یافت و ایران در20 مارس 1920 به صورت رسمی استقلال آذربایجان را به رسمیت شناخت. در مدت خیلی کوتاهی از موقع بهرسمیت شناختن حق حاکمیت آذربایجان تا انحلال استقلال آن در 28 آوریل 1920 ، شش معاهده در زمینه تجارت،تلگراف، گمرکات، حملونقل و مسایل دیگر بین آذربایجان و ایران امضاء شد.
Authors