اثر نسبتهای جایگزینی کشت مخلوط ذرت شیرین Zea mays L. باارقام لوبیا Phaseolus vulgaris L. بر عملکرد و اجزای عملکرد

به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین تحت تاثیر نسبتهای کشت مخلوط ردیفی سری جایگزینی با ارقام لوبیا، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 1392-93 اجرا شد. تیمارها شامل نسبتهای جایگزینی 25+75، 50+50 و 75+25درصد ذرت شیرین (رقم چیس) با پنج رقم لوبیا (قرمز، چشم بلبلی، سفید، چیتی و توده محلی) و کشت خالص هر دو گیاه بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه ذرت شیرین در کشت خالص بیشتر از کشت مخلوط بود و با افزایش تراکم در نسبتهای مخلوط با ارقام لوبیا به طور معنیداری افزایش یافت. بالاترین و کمترین عملکرد دانه در بین نسبتهای مخلوط به ترتیب برای 75درصد ذرت شیرین25+درصد لوبیا با 734/81گرم بر مترمربع و 25درصد ذرت شیرین75+درصد لوبیا با 346/6 گرم بر مترمربع بهدست آمد. بالاترین میانگین عملکرد دانه ارقام لوبیا در نسبت کاشت 75درصد لوبیا25 +درصد ذرت شیرین با 165/7گرم بر مترمربع و پایین ترین میزان برای 25درصد لوبیا75 +درصد ذرت شیرین با 77/8گرم بر مترمربع حاصل شد. بالاترین عملکرد دانه در لوبیا چشم بلبلی 234/23)گرم بر مترمربع) و کمترین میزان در توده محلی 84/8)گرم بر مترمربع) مشاهده شد. بالاترین نسبت برابری زمین برای نسبت 25درصد لوبیا توده محلی75+درصد ذرت شیرین (1/47) بهدست آمد. نتایج تیمارها نشان داد که توده محلی نسبت به سایر ارقام لوبیا توان رقابتی بیشتری نسبت به ذرت شیرین داشت.

اثر نسبتهای جایگزینی کشت مخلوط ذرت شیرین Zea mays L. باارقام لوبیا Phaseolus vulgaris L. بر عملکرد و اجزای عملکرد Keywords:

توان رقابتی , شاخص برداشت , کشت مخلوط , نسبت برابری زمین