رهیافت توماس موازی در دینامیک سیالات محاسباتی به کمک پردازنده های گرافیکی – جریان درون حفره

در این مقاله سه الگوریتم کاهشم تناوب، کاهش متناوب موازی و رهیافت توماس موازی برای حل دستگاه معادلات سهقطری بهکمک پردازنده های گرافیکی معرفی و اثر دسترسی هم مکان و غیرهم مکان به حافظه سراسری مورد بحث قرار گرفته است. برای ارزیابی توانایی این الگوریتمها، نتایج شبیه سازی جریان درون حفره (یک مورد مطالعاتی) با نتایج الگوریتم توماس کلاسیک اجراشده روی پردازنده مرکزی مقایسه شدهاست. بیشینه افزایش سرعت مشاهده شده در سه الگوریتم مذکور (پردازنده گرافیکی) در برابر الگوریتم توماس کلاسیک (پردازنده مرکزی) بهترتیب حدود 4/4، 5/2 و 38/45 میباشد. همچنین نشان داده شده است که با دسترسی هم مکان، افزایش سرعت حدودا دوبرابری برای پردازنده گرافیکی حاصل میشود.

Keywords:

رهیافت توماس موازی , پردازش موازی , دستگاه معادلات سه قطری , پردازنده گرافیکی , الگوریتم کاهش متناوب.