آیین سیاست در اندیشه سیاسی سعدی علیه رحمه

جایگاه بلند سعدی در ادب پارسی آشکارتر از آن است که نیازی به یادآوری و تاکید داشته باشد؛ زیرا سخنان روشن او، بی هیق گمانی، گسترده تر از گفته های هر سخنور دیگر در ذهن و زبان فارسی زبانان جاری است. شیخ سعدی حقایق را چنان بی پرده فریاد کرده که در هیچ عصر و زمانی کسی به این صراحت سخن نگفته است و عجب تر اینکه در همان هنگام تنها به صاحبان اقتدار دنیا نپرداخته؛ بلکه از تشریح احوال زاهد و عابد ریایی، وقاضی فاسد، و صوفی دنیادار، و پوچ بودن عبادت و ریاضت و بی صدق و صفا خودداری نکرده است و عجب بصیرتی به احوال مردم و طبای و افکار ایشان و اوضاع جهان و جریان کار روزگار دارد سعدی، فیلسوف زندگی و شاعر خودبازیابی است و در پرتو بازتاب های آب رکن آباد، شاعر روشنایی در روشنایی و نقاش خود آگاهی در خودآگاهی است. مقاله ی پیش رو در خصوص کشورداری و سیاست در نگاه سعدی نگارش یافته که وضعیت حکومت وسیاست قرن هفتم را نشان می دهد. در این مقاله، به نهادهای سیاسی، رفتار حاکمان و عاملان، جنگ و صلح و بخشش ها و مجازات ها پرداخته شده و صاحبان اقتدار، به حسن سیاست و دادگری و رعیت پروری دعوت شده اند.

Keywords:

سعدی , سیاست , مصلحت اندیشی , جهان بینی