بررسی مفهوم هنر و بازتاب آن در ادب فارسی

در این مقاله به بررسی واژه هنر در ادبیات فارسی، از جمله شاهنامه فردوسی پرداخته است. واژه هنر از لحاظ معنی شناسی بسامد معنایی بالایی دارد. فردوسی در اثر خود، برای بهره گیری هر چه بیشتر از واژن هنر، آن را با ده ساختار و بیست و هفت ترکیب به کار برده؛ چنان که این واژه با بیش از هشتاد معنی، در شاهنامه نمود یافته است. علاوه بر نمونه ابیاتی که از شاهنامه به بررسی آن پرداخته شده به واژه هنر در طول تاریخ ادبیات فارسی نیز اشاراتی به عمل آمده، که این واژه اصیل را می توان در اوستا نیز مشاهده کرد که به شرح و تفسیر معنای هنر نیز آمده است. ومعنای هنر در شاهنامه بیشتر بار معنایی مثبت (فضایل اخلاقی) ودر صد کمی بزار معنایی منفی (رذایل اخلاقی) دیده می شود

Keywords:

شاهنامه , هنروبررسی ریشه آن , فردوسی , ادبیات حماسی.