اعمال حق حبس در تعهدات و اسناد بین الملل

حق حبس از بنیان های حقوقی و از شیوه های ضمانت انجام تعهدات قراردادی محسوب می گردد. در واقع حق از ناشی از تقابل عوضین و معاوضی بودن قراردادهای معوض دانسته اند که موجب می گردد تا مادامی که یک طرف اقدام به اجرای تعهد قرادادی ننموده طرف مقابل از اجرای قراداد خودداری نماید. با مقایسه موضوع این مقاله در اسنا حقوق بین لملل از جمله اصول حقوق قرارداد اروپایی و اصول قراردادهای تجاری بین المللی موسسه یونیدرویت و نیز کنوانسیون بیع بین المللی کالا مصوب 1980 در می یابیم ضمن اینکه این حق در حقوق داخلی و در اسناد بین امللی به رسمیت شناخته شده است ولیکن قلمرو حق حبس در هریک متفاوت است. در حقوق ایران، حق حبس در مورد تعهدات اصلی اجرا می گردد اما در کنوانوسیون به هزینه ها و تعهدات فرعی نیز اشاره شده و این حق را برای آن ها ها به رسمیت شناخته است که این موارد، در حقوق ما قابل اعمال نیستند. حال آنکه مواد قانونی مربوط به حق حبس در قوانین ایران بدون تغییر مانده و پاسخگویی نیازهای جامعه مخصوصا در سطح جهانی نمی باشد. و این امر مانعی بر سر راه توسعه کشور تلقی می گردد. در نهایت، بررسی اسناد تجاری بین المللی در خصوص حق حبس ومصادیق ایجد علل آن، منظری نو پیش روی ما می گذارد که قانون گذار داخلی نیز می تواند در بیع داخلی با وضع قوانین مناسب از این راه حل ها بهره مند گردد.

Keywords:

حق حبس , تعهدات قراردادی , معاوضه , اسناد حقوق بین الملل