مولفه های زن شدن در داستان کنیزو

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 479

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ROKHSAR-1-2_003

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

رویکرد دلوزی از نظریاتی است که در ادبیات متفاوت مدرن به گونه ای از قلمروی سنت فاصلهمی گیرد و روش تازهای را پیشنهاد می کند . دلوز درباره زن شدن که جزیی از اقلیت شدناوست دیدگاه تازهای دارد. اقلیت شدن به معنی فاصله گرفتن از نظرگاه اکثریت است. معمولادیدگاه سنتی در جامعه قلمروگذاری می شود و اقلیت شدن دوری جستن از این قلمروی سنتاست؛ و زن شدن بدین معنی است که زن بتواند خود را مساوی با مرد ببیند و با میل خود مردسالاری را قلمرو زدایی کند. روانی پور داستان نویسی است که در آثار خود از جمله کنیزو در پی نشان دادن جهان زنانه است و بدین نوع اقلیت توجه دارد. از نتایجی که در این مقاله به دست می آید دغدغه شخصیت ها درباره تعاریف مرسوم از رفتار اجتماعی زنان است. زنان بااین دغدغه از این تعاریف که در قلمرو مردانه قرار دارد پیروی نمی کنند و تفاوتی زیستشناختی میان خود و مردان قایل نیستند.این مقاله به تحلیل داستان کنیزو از دیدگاه دلوزو گتاری میپردازد دو هدف آن معرفی متنی است که قلمرو مرد سالارانه را نادیده می انگارد.

Authors

محمود رنجبر

استادیار دانشگاه گیلان

زهرا احسانی فر

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان