بررسی رابطه رفتار سازمانی مثبت گرا و انگیزش دبیران مقطع متوسطه اول چابهار

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه میان رفتار سازمانی مثبت گرا و انگیزش دبیران مقطع متوسطه اول چابهار می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه انگیزش شغل از دیدگاه کارکنان هاکمن و اولدهام و پرسشنامه استاندارد رفتار سازمانی مثبت گرا توسط لوتاز و همکارانش استفاده شد. جامعه ی مورد مطالعه شامل دبیران مقطع متوسطه اول و دوم در چابهار می باشد. کل جامعه مورد پژوهش 147 نفر بود که تعداد 108 نفر ازاین گروه به صورت طبقه ای تصادفی و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ضریب پایایی پرسشنامه انگیزش شغلی 0/90 و رفتار سازمانی مثبت گرا 0/95 به دست آمد تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی، آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون صورت گرفته است. نتایج آزمون t تک گروهی درباره رفتار سازمانی مثبت گرا نشان می دهد وضعیت رفتار سازمانی مثبت گرا و مولفه های (خودکارآمدی، تاب آوری، خوش بینی، امیدواری) از حدمتوسط بالاتر و معناداری می باشد. نتایج آزمون t تک گروهی درباره وضعیت انگیزش شغلی نشان می دهد که به طورکلی انگیزش شغلی از دیدگاه دبیران مطلوب ارزیابی شد. نتایج آزمون ضریب همبستگی نشان داد که بین خودکارآمدی، تاب آوری، خوش بینی، امیدواری با انگیزش شغلی رابطه مستقیم و معنی داری وجود ندارد. همچنین نتایج رگرسیون گم به گام نشان داد که: هیچ یک از مولفه های رفتار سازمانی مثبت گرا نتوانست پیش بینی قاطعی را از انگیزش شغلی داشته باشد.

Keywords:

انگیزش , رفتار سازمانی مثبت گرا , دبیران مقطع متوسطه