اثر دو شیوه تمرین پلایومتریک قدرتی بر ترکیب بدن، قدرت بالاتنه، توان پایین تنه، سرعت و تعادل ایستای والیبالیست های جوان

هدف از پژوهش حاضر اثر دو شیوه تمرین پلایومتریک قدرتی بر ترکیب بدن، قدرت بالاتنه، توان پایین تنه، سرعت و تعادل ایستای والیبالیست های جوان بود. آزمودنی های این تحقیق 30 نفر والیبالیست جوان سن 18/32±2/6 سال، قد 178/41±2/3 سانی متر و وزن 65/70±1/6 کیلوگرم بودند که به سه گروه 10 نفری تقسیم شدند. قد و وزن و سن هر آزمودنی ثبت گردید، سپس از آزمون های ترکیب بدن، تست های آمادگی جسمانی شامل قدرت بالا تنه RMI وتوان پایین تنه سارجنت، سرعت دو 10 متر و تعادل ایستا حرکت لک لک، از آزمودنی ها گرفته شد. آزمودنی ها به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه در تمرینات ویژه پلایومتریک قدرتی با شدت کم و زیاد شرکت کردند. برای تعیین تفاوت آماری در متغیرهای تحقیق از آزمون tو آزمون تحلیل واریانس چند طرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی داری P<0/05 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین متغیرهای تمرین با شدت زیاد و کم براساس شاخصهای سرعت P=0/029 ترکیب بدن P=0/001 تعادل P=0/008 و قدرت پایین تنه P=0/039 والیبالیست های جوان تفاوت معنی داری وجود دارد.همچنین نتایج حاصل از تحلیل کواریانس در خصوص اختلاف بین دو نوع تمرینات پلایومتریک قدرتی با تکرار زیادو کم با کنترل اثر پیش آزمون نشان داد که بین میانگین های تمرین با تکرار زیادوکم براساس شاخص قدرت بالاتنه والیسالیست های جوان تفاوت معنی داری وجودندارد. بنابراین می توان بیان کرد که تمرینات پلایومتریک قدرتی باتکرار زیاد تاثیر بیشتری بر ترکیب بدن، توان پایین تنه ، سرعت، تعادل ایستا والیبالیست های جوان دارد.

Keywords:

تمرینات پلایومتریک , قدرت بالاتنه , توان پایین تنه , سرعت , تعادل