بررسی رابطه ی هوش هیجانی با شادکامی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

امروزه شادکامی به دلیل حضور گسترده ی روانشناسی مثبت نگر در مطالعات و پژوهش ها اهمیت ویژه ای یافته است. اینکه شادکامی چیست و مولفه های موثر بر آن کدامند اینکه چگونه می توان در مقابل موج فزاینده ی افسردگی فراگیر انسانی، ما بتوانیم انسان شادتری را تربیت کنیم، مسله ای مهم برای تحقیق است. از میان سازه های مختلف موثر یا مرتبط با شادکامی، هوش هیجانی در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. هوش هیجانی به عنوان مجموعه ای از مهارت ها، صلاحیت ها و توانایی های غیر شناختی در نظر گرفته می شود. الگوی وی شامل پنج گروه از توانایی ها است که شامل توانایی درون فردی، توانایی بین فردی، مدیریت استرس، سازش یافتگی، خلق عمومی است. دانیل گلمن در سال 1998 در کتاب خود تحت عنوان کارکرد هوش هیجانی آن را اینگونه تعریف می کند: هوش هیجانی توانایی درک و فهم هیجان ها و عواطف است به منظور تعمیم آن به عنوان حامی اندیشه، شناخت هیجان ها و دانش هیجانی تا بتوانیم آنها را نظم داده تا موجبات رشد عقلی، عاطفی و هیجانی فراهم گردد. اولین نظریه، آن را نوعی توانایی ذهنی مثل بهره هوشی معرفی نمود. دیدگاه دوم هوش هیجانی را مجموعه ای از قابلیت ها و مهارت های متشکل از حالات رفتاری و ادراکات فردی مرتبط با توانایی فرد برای شناخت، پردازش و به کارگیری اطلاعات هیجانی دانست که وابسته به قلمرو شخصیت هستند. بنابراین این پژوهش نیز درصدد یافت پاسخ به این پرسش می باشد که آیا بین هوش هیجانی و شادکامی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز رابطه معنادار وجود دارد

Keywords:

هوش هیجانی , شادکامی , دانشجویان , دانشگاه آزاد اسلامی