عشق به زن جلوه ای از عشق به خدا

در عرفان هندوها شیوا را که نماد جلوه های جلالی است، به صورت زن به تصویر می کشند. (1)

مرد با دوست داشتن زن در حقیقت به خدای خود عشق می ورزد، زیرا حب او تعلق به خدایش دارد. (2)

عرفان ابن عربی، بیانگر سلوک عاشقانه و وحدت میان عاشق و معشوق است. این سلوک توحیدی عرفانی با حضور زن به اوج خود می رسد. شهود زن به عنوان برترین جلوه حضور خداوند است. در ادبیات عاشقانه عارفانه، عشق مجازی یا زمینی امری ممدوح است. این عشق، پل عشق به خداست. لذا مشایخ صوفیه به مریدان خود، ورود در این شکل از ارتباط عاشقانه را توصیه می کنند تا اقبال به معشوق حقیقی «خداوند» آسان گردد. (3)

و قال علیه السلام: حبب الی من دنیاکم ثلاث الطیب و النساء و قره عینی فی الصلاه .- از میان تمام چیزهای دنیای شما، سه چیز برایم خوشایندی خاص دارند، زنان، بوی خوش، و نماز متداول (4)

عدد ثلاث را مونث به جای حضور اسم مذکر در میان سه متعدد به کار می برد.

***

[توشیهیکو ایزتسو]

ابن عربی ، تمام فرایند خلاقیت را زیر سلطه ی تانیث می داند. (5)

***

[یزدانپناه عسکری]

عشق به زن جلوه ای از عشق به خدا

__

1- شرح و ترجمه فصوص الحکم بر اساس متن عربی ابوالعلاء عفیفی و ترجمه انگلیسی رالف استین، ترجمه متن و پی نوشت از حسین مریدی، انتشارات جامی، تهران 1391 ص 394

2- شرحی بر فصوص الحکم : شرح نقد اندیشه ابن عربی ، نوشته ابو العلا عفیفی ، ترجمه نصراله حکمت – تهران : الهام 1380 ص 251

3- نقش زنان صوفی در شکل گیری نظریه وحدت وجودی ابن عربی، مرجان عمو خلیلی، پژوهش نامه ی زنان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، فصل نامه علمی پژوهشی، سال نهم، شماره چهارم، زمستان 1397 صص 110 – 87

4- معدن الجواهر و ریاضه الخواطر، الجزء۱ ، صفحه۳۱

5- مفاتیح الفصوص محی الدین ابن عربی ( بررسی مفاهیم کلیدی فصوص الحکم ) ، تالیف توشیهیکو ایزتسو ، ترجمه و تحقیق دکتر حسین مریدی – کرمانشاه : انتشارات دانشگاه رازی ، 1385

عنصر تانیث در خلق عالم The Feminine Element in the Creation of the World صفحه 278

- هرگز نمیرد آنکه زنده شد به عشق - ثبت است در جریده ی عالم دوام ما (حافظ)

1402/12/1