نگاهی به مسله ممنوع الخروجی

نگاهی به مسله ممنوع الخروجی

امیرحسین صفدری پژوهشگر علم حقوق

ممنوع الخروجی واژه ای که این روزها بنا به دلایلی به شدت مورد توجه قرار گرفته است، در تعریف ممنوع الخروج بودن باید بگویم به زبان ساده یعنی فردی بنا به دلایل قانونی از کشور حق خروج نداشته باشد. مسله ممنوع الخروجی زمانی مطرح می شود که فردی بخواهد از کشور خارج شود، گاهی شما تمام برنامه های کاری خود را چیده اید و یا قصد سفر مسافرتی دارید که در هنگام مراجعه به فرودگاه متوجه می شوید بنا به دلایلی حق خروج از کشور را ندارید پس بهتر است قبل از خروج از کشور حتما استعلام ممنوع الخروجی خود را بگیرید تا دچار مشکل یا ضرر نشوید.

ممنوع الخروجی مطابق قانون گذرنامه

مطابق با قانون گذرنامه مصوب 1351 به اشخاص زیر هیچ نوع گذرنامه ای برای خروج از کشور داده نمی شود این افراد شامل: 1. کسانی که به موجب اعلام کتبی مقامات قضایی حق خروج از کشور را ندارند. 2. کسانی که در خارج از ایران به سبب تکدی و یا ولگردی و یا ارتکاب سرقت و کلاهبرداری و یا به عنوان دیگر دارای سوء شهرت باشند. 3. کسانی که مسافرت آنها به خارج از کشور به تشخیص مقامات قضایی صالح جمهوری اسلامی ایران باشد. 4. بدهکاران قطعی مالیاتی و اجرای دادگستری و ثبت اسناد و متخلفین از انجام تعهدات، در صورتی که بدهی آنها محرز شود.

 در ماده 18 قانون گذرنامه قانونگذار ما به صراحت می گوید: برای اشخاص زیر با رعایت شرایط مندرج در این ماده گذرنامه صادر می شود:1. اشخاصی که کمتر از هجده سال تمام دارند و کسانی که تحت ولایت و یا قیمومت می باشند با اجازه کتبی ولی یا قیم آنان. 2. مشمولین وظیفه عمومی با اجازه کتبی اداره وظیفه عمومی. 3. زنان شوهردار ولو کمتر از ۱۸ سال تمام با موافقت کتبی شوهر و در موارد اضطراری اجازه دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه که مکلف است نظر خود را اعم از قبول درخواست یا رد آن حداکثر ظرف سه روز اعلام دارد کافی است. زنانی که با شوهر خود مقیم خارج هستند و زنانی که شوهر خارجی اختیار کرده و به تابعیت ایرانی باقی مانده اند از شرط این بند مستثنی می باشند.