نتایج چند پژوهش در مورد نقش ورزش و سازمانهای ورزشی در جنگ و صلح

برابر نتایج چند پژوهش در مورد نقش ورزش و سازمان های ورزشی بر جنگ و صلح:

1- به رغم اینکه ورزش بر ساختار جنگ اثرگذار است، ولی اثرگذاری سازمان های ورزشی در ساختار جنگ کم است.

2- ورزش و سازمان های ورزشی در دستیابی به صلح کارایی دارند.

3- به رغم انجام اقداماتی نظیر حضور برخی از کارکنان سازمان تربیت بدنی در مناطق عملیاتی، کمک های مردمی کارکنان سازمان تربیت بدنی، واگذاری برخی از اماکن ورزشی به منظور نگهداری اسرای عراقی، واگذاری برخی از سالن های ورزشی به مناطق پشتیبانی برای تسهیل و حتی نگهداری مهمات، اعزام مربیان برای آموزش ورزشی رزمندگان در مراکز آموزشی نظامی و پادگان ها و چند اقدام دیگر، در واقع اراده، برنامه ریزی و انسجام لازم از سوی تصمیم سازان و تصمیم گیران حوزه ورزش و جنگ برای بهره گیری از ظرفیت بالای سازمان های ورزشی در راستای اهداف جنگ مشاهده نشد. در واقع اقدامات انجام شده و میزان اثرگذاری ورزش در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در برابر ظرفیت بالای سازمان های ورزشی، قابلیت ارتقاء و اثرگذاری بیشتر را داشت.

4- از سوی دیگر اگرچه ورزش در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اثرگذار بود ولی، سازمان های ورزشی نتوانستند به عاملی برای کاهش تنش و درگیری در این جنگ مبدل شوند. همچنین ورزش عاملی برای رونق جنگ و افزایش درگیری نظامی عراق و ایران محسوب نمی شود. البته حضور ورزشکاران ایرانی در جبهه توانست منجر به افزایش انگیزه حضور مردم ایران در جنگ و حمایت اجتماعی از ادامه فرایند جنگ شود.

البته نمی توان این واقعیت را انکار کردکه ورزشکاران به تنهایی نمی توانند مقدمات صلح یا جنگ را مهیا کنند. بلکه در چهارچوب نقشه راه سیاست مداران، تصمیم سازان و تصمیم گیران نقش محوری خود را در در راستای تبلیغات جذب مشارکت مردم در جنگ به ثمر می رسانند. نباید فراموش کرد که در فرایند شکل گیری نگرش و تصمیم گیری و کنش افراد در جامعه عواملی چند نقش دارند از جمله مهمترین آنها افراد یا گروه های مرجع محسوب می شوند که مبنا و معیار داوری و ارزیابی کار کنش گران اجتماعی قرار می گیرند. گروه های مرجع دو کارکرد عمده ی هنجاری و مقایسه ای دارند. البته در مواردی از ظرفیت ورزش، ورزشکاران و سازمان های ورزشی برای از بین بردن موقعیت های صلح آمیز و تحریک دشمنی استفاده شده است.

در جنگ ایران و عراق با ورزشکارانی مواجه ایم که به عنوان رزمنده وارد جنگ ایران و عراق شدند و این اقدام آن ها (به عنوان گروه مرجع) منجر به تشویق حضور سایر افراد برای حضور در جبهه شد.

5- با توجه به ویژگی های جنگ های نسل پنجم و همچنین جنگ ترکیبی و در نظر قراردادن ساختار جنگ که در این پژوهش به آن پرداخته شد، افزایش اثرگذاری ورزش در جنگ ترکیبی و حتی افزایش آسیب ها و تهدیدات در حوزه ورزش متصور است. نظر به اثرگذاری ویژه حوزه ورزش بر افکار عمومی و کنش های مردم، احتمال افزایش اثرگذاری بر تحولات جامعه نیز متصور است.

منبع:

جهانفر، رضا (1401). مطالعه جامعه شناختی نقش ورزش و سازمانهای ورزشی در جنگ. رساله دکتری. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.