انتخاب مدیا برای تصفیه رواناب شهری در سامانه ی فیلتراسیون مخلوط دو مرحله ای

در این تحقیق از یک ستون فیلتراسیون حاوی ماسه و آنتراسیت و یک ستون جذب حاوی زئولیت و کربن فعال به منظور تصفیه رواناب استفاده شد. رواناب ابتدا از ستون فیلتراسیون و سپس از ستون جذب عبور میکند. تاثیر دبی جریان و اشباع بودن ستونهای فیلتراسیون و جذب بر کارایی این سامانه مورد بررسی قرار گرفته و نتایج نشان میدهد که این سامانه قادر به کاهش اکسیژن خواهی شیمیایی، نیتروژن کل و کدورت می باشد به قسمی که تا 80 ساعت اول فرایند و با دبی 8 ml/min و شرایط اشباع غلظت اکسیژن خواهی شیمیایی پس از عبور از ستون اول بیش از %22 و پس از عبور از ستون دوم بیش از %82 نسبت به غلظت اولیه کاهش یافت. همچنین مقدار کدورت رواناب در ابتدای آزمایش پس از عبور از ستون اول %80 و پس از عبور از ستون دوم %95 کاهش یافت و غلظت نیتروژن کل (TN) پس از عبور از ستون دوم بیش از %64 کاهش یافت. همچنین تاثیر دبی جریان و عملکرد سامانه در حالت غیر اشباع بررسی شد. افزایش دبی جریان باعث افزایش حجم آب تصفیه شده گشته ولی کاهش درصد حذف آلاینده ها نیز مشاهده شد و همچنین عملکرد در شرایط غیر اشباع راندمان سامانه را کاهش داد.

Keywords:

تصفیه رواناب , کربن فعال , زئولیت , فیلتراسیون , جذب سطحی