طرح بازنگری کانونهای بحرانی فرسایش بادی؛ راهبردی مناسب برای مقابله با فرسایش بادی درچشم انداز بیست ساله کشور

طرح بازنگری کانونهای بحرانی فرسایش بادی پس از گذشت قریب به هشت سال از تهیه اولیه این طرح در سال 1388 در دستور کار دفتر اموربیابان سازمان جنگلها ، مراتع ، ابخیزداری کشور قرارگرفت. این طرح مبتنی بر روش منشا یابی تپه های ماسه ای در ایران اختصاصی - احمدی است که مناطق برداشت D ، حمل T و رسوبگذاری S تپه های ماسه ای را موردشناسایی قرار داده و با بکارگیری شاخصهای اجتماعی - اقتصادی آن بخش از این مناطق را که به تاسیسات زیستی و اقتصادی خسارت وارد می نماید تعیین و از انها تحت عنوان کانونهای بحرانی فرسایش بادی نام برده می شود. این کانونها ی بحرانی با در نظر گرفتن شاخصهای مورد نظر به شدتهای زیاد H1 متوسط H2 و کم H2 طبقه بندی می شوند. براساس طرح فوق در سطح کشور 20219475/5 هکتار از اراضی تحت تاثیر فرسایش بادی می باشند که 14518470/5 هکتار آنها جزء منطقه برداشت ، 991529/8 هکتار جزء منطقه حمل و 4777475/15 هکتار مابقی جزء منطقه رسوبگذاری هستند.

Keywords:

کانونهای بحرانی فرسایش بادی کشور , مناطق تحت فرسایش بادی , منشا یابی تپه های ماسه ای , استانهای بیابانی کشور , خسارات ناشی از فرسایش بادی به منابع زیستی و اقتصادی کشور , راهبرد بیست ساله کشور