تعیین شدت فرسایش بادی و میزا ن رسوبدهی با استفاده از روش اریفر مطالعه موردی: عشق آباد نیشابور

در حال حاضر بیابانزادیی به عنوان یک معضل گریبانگیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه می باشد نتیجه این فرایند از بین رفتن منابع تجدید شونده درهریک از این کشورها است منطقه مورد مطالعه در عشق اباد نیشابور واقع شده است تاثیر همزمان فرسایش آبی و بادی در رسوبزایی حوزه آبخیز مورد نظر و نیز لزوم بررسی و مقایسه پتانسیل رسوبدهی فرسایش آبی و بادی و همچنین مطالعه فرسایش بادی منطقه شناخت مناطق بحرانی از نظر فرسایش باید شناخت منشاء تپه های ماسه ای موجود در منطقه و ارائه راهکارها به منظور کنترل فرسایش بادی خصوصا جلوگیری از پیشروی ماسه ها به مناطق مسکونی از جمله اهداف اصلی این تحقیق است دراین تحقیق بعد از جمع اوری اطلاعات و مطالعاتپایه در منطقه و تهیه نقشه های لازم از قبیل توپوگرافی زمین شناسی، ژئومرفولوژی ، قابلیت اراضی پوشش گیاهی واگاهی از مطالعات هواشناسی و جهت بادهای غالب در منطقهبه بازدید صحرایی پرداخته و فرمهای بیابانی و پرسشنامه مردمیدر منطقه تکمیل شد و سپس واحدهای کاری به روش احمدی - اختصاصی تهیه سپس مقدار فرسایش آبی و بادی براساس مدل تجربی اریفر در هریک از واحدهای کاری تعیین شد.

Keywords:

اریفر , رسوب , رخساره های ژئومرفولوژی , عشق اباد نیشابور , فرسایش بادی