خسارات اقتصادی - اجتماعی و زیست محیطی ناشی از فرسایش بادی در شرق اصفهان

استان اصفهان با وسعت حدود 10/7 میلیون هکتار واقع در مرکز فلات ایران بلحاظ اقلیمی جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می گردد این شرایط اقلیمی بخودی خود و بطور طبیعی قسمت اعظم استان 76/6% را تحت تاثیر بیابان زایی و عواقب ناشی از آن قرار داده و با بحرانهای زیست محیطی روبرو نموده است از طرفی رشد جمعیت و تبعات حاصل از آن همچنین ایجاد تکنولوژیهای ناهماهنگ با محیط زیست و بهره برداریهای بی رویه از منابع طبیعی نیز بر شدت این بحران افزوده است به استناد اخرین امار و اطلاعات موجود 7/35 درصد از اراضی بیابانی کشور در استان اصفهان قرار دارد که حدود 30 درصد از مساحت کل استان یعنی 3/2 میلیون هکتار را در بر میگیرد که شامل اراضی کویری، بیابانی و شنزار است 95 درصد این سطح تحتتاثیر فرسایش بادی است که 23 درصد ان درکانونهای بحرانی فرسایش بادی قرار دارد در این سطح و در 30 کیلومتری شرق اصفهان دشتی است وسیع و کوری به وسعت 43000 هکتار بنام سگزی که به لحاظ گستردگی و شدت فرایند بیابانزایی یکی از شدیدتری مناطق بحراین استان است که در محدود 23 درصدی کانونهای بحرانی فرسایش بادی با فرسایش و شدت زیاد قرار دارد.

Keywords:

خسارات اقتصادی اجتماعی , فرسایش بادی , کانون بحران , منابع اقتصادی , زیست محیطی , بهره برداری بی رویه