اثر بخشی طرحواره درمانی بر افسردگی و عزت نفس نوجوانان 13 - 14 سال سوگوار

زمینه و هدف: امروزه افسردگی در بین نوجوانان شایع تر شده است و متاسفانه گرایش به وقوع اولین افسردگی در سنین پایین تر افزایش یافته و درصد بالای نوجوانان مبتلا به افسردگی شدید نگران کننده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر عزت نفس و افسردگی نوجوان دختر سنین 13 تا 14 سال دارای سوگ در شهر اصفهان انجام شده است. روش بررسی: این پژوهش از یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از آزمودنی ها در گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه نوجوانان دارای سوگ در شهر اصفهان می باشد که 30 نفر از نوجوانان دارای سوگ انتخاب و بصورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامه تحمل افسردگی و عزت نفس به عنوان پیش آزمون روی آن ها اجرا گردید. سپس 30 نفر از کسانی که بیشترین نمره در افسردگی و کمترین نمره در عزت نفس را به دست آورده اند بصورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش، آموزش طرحواره درمانی را در 9 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد تا نتایج دو گروه با هم مقایسه شود. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه استاندارد افسردگی نوجوانان کوتچر و پرسشنامه عزت نفس آزنک بودند. روایی پرسشنامه ها از نوع محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر آزمون تحلیل کوواریانس به منظور مقایسه تفاضل میانگین استفاده شده است. و روی گروه آزمایش نه جلسه طرحواره درمانی صورت گرفت، بعد از پایان جلسه نهم دوباره این پرسشنامه ها اجرا شدند. داده های حاصل از آن، بر روی نمودار ترسیم گردید و میزان درصد بهبودی بر هریک از بیماران محاسبه شد. یافته ها: بررسی میانگین های تعدیل شده نشان از اثر بخشی طرح واره درمانی بر روی افسردگی (P=0/001, F=38/85)، عزت نفس (P=0/001, F=48/112 ) بوده است. نتیجه گیری: نتایج حاضر از این پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی بر روی افسردگی و عزت نفس نوجوانان دارای سوگ موثر بوده است.

Keywords:

طرحواره درمانی , افسردگی , عزت نفس , دختران نوجوانان , سوگوار