بررسی فناوری های حذف هیدروکربن های نفتی از خاک با تاکید بر فرآیند گیاه پالایی

یکی از معضلات زیست محیطی که می تواند خسارت های غیر قابل جبرانی به محیط زیست وارد سازد آلودگی نفتی است. روش های مختلف فیزیکی، شیمیایی و زیستی برای پاکسازی محیط های آلوده به نفت وجود دارد هرکدام از این روش ها مزایا و محدودیت هایی دارند. در این مطالعه با درنظر گرفتن جنبه های مختلف اقتصادی و زیست محیطی، به بررسی روش های نوین حذف آلودگی نفتی در خاک پرداخته شده است. امروزه متخصصین جهت پاکسازی خاک های آلوده به نفت از روشهای مختلفی بهره می برند. در این مقاله به بررسی روشهای مرسوم در حذف آلودگی نفتی از خاک نظیر پخش هوا، مکش هوا، تزریق بخار در محل، ایجاد سدهای خشک، حفاری افقی، محدود کردن و جلوگیری از نشت آلاینده، شیشه سازی، شستشوی خاک، استفاده از میدان های الکتریکی، سوزاندن خاک، زیست پالایی و گیاه پالایی پرداخته شده است. گیاه پالایی توانایی طبیعی گیاه در جذب، تجمع یا متابولیزه کردن آلاینده ها از خاک یا سایر مدیاهایی است که در آن رشد می کند و تعامل بین گیاهان و میکروارگانیسم هایی که در خاک زندگی می کنند نیز از عوامل موثر در عملکرد مکانیزم های این روش است. با توجه به فلور بالای گیاهی ایران، مقرون به صرفه بودن و عدم تخریب محیط زیست، گیاه پالایی گزینه مناسبی جهت حذف آلودگی نفتی از خاک معرفی شده است.

Keywords:

آلودگی نفتی , حذف آلودگی خاک , روش های فیزیکی , شیمیایی و بیولوژیکی , گیاه پالایی