معرفی زباهنگ مرگ محوری و شادی گریزی از طریق تفحص در گفتمان شناسی مرگ در زبان فارسی
Publish place: Journal of Culture-Communication Studies، Vol: 21، Issue: 49
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 775
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCCS-21-49_007
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1399
Abstract:
نظر به اهمیت زبان و واژگان در منعکس نمودن باورهای فرهنگی حاکم بر جوامع و در نهایت، شناخت بهتر و کامل تر این باورها، جستار حاضر که در زمره پژوهش های جامعه شناسی زبان قرار دارد، بر آن شده است تا در پرتوی الگوی هایمز (1967)، به بررسی کارکردهای مختلف قطعه زبانی مرگ و عبارات مرتبط با آن، در پیکره ای نمونه از زبان فارسی بپردازد. مرگ و عبارات وابسته به آن از جمله مضامینی هستند که از زوایای مختلف فرهنگی، اجتماعی و نیز زبانی قابل تفحص و بررسی بوده و به خوبی می توانند باورهای فرهنگی جوامع را به تصویر کشند. به منظور نیل به هدف مورد نظر، نخست تعداد 673 بافت طبیعی که در آنها گفتمان مرتبط با مرگ بکار رفته بود، ضبط شد و پس از بررسی داده های گردآوری شده براساس بخش های هشتگانه مدل هایمز (1967)، موارد کاربرد این قطعه زبانی از منظر اجتماعی و زباهنگ های مرتبط حاکم در جامعه فارسی زبان استخراج گردید. یافته های حاصل از پژوهش، حاکی از آن بود که دلیل نهفته در پس کاربرد گسترده قطعه زبانی مذکور در میان فارسی زبانان، حاکمیت زباهنگ های مرگ اندیش و مرگ طلب بودن، مرده پرستی، غم ستایی و شادی گریزی در جامعه ایرانی است.
Keywords:
Authors
رضا پیشقدم
استاد گروه زبان انگلیسی، دانشگاه فردوسی مشهد
آیدا فیروزیان پوراصفهانی
استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) (نویسنده مسئول)
آیلین فیروزیان پوراصفهانی
استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشگاه دامغان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :