بررسی نقش شناشیر در تامین آسایش حرارتی مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر

توجه به طراحی سازگار با اقلیم در بهبود و ایجاد شرایط آسایش نقش مهمی را ایفا می کند. این موضوع زمانی دارای اهمیت بیشتری می شود که در مناطقی با اقلیم خاص انجام پذیرد. با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر (طبیعی) استفاده کمتر از انرژی های فسیلی و صرفه جویی در مصرف انرژی را شاهد هستیم. گذشتگان ما همواره نیاز ساکنین در استفاده بهینه از انرژی های تجدیدپذیر را مدنظر قرارداده و نیازهای آن ها را در قالب عناصر معماری و اجزای شکل دهنده در ساختمان به نمایش می گذاشتند. آنچه را که امروزه به عنوان معماری بومی بوشهر شاهد هستیم نشان از آن دارد که عناصر بکار رفته در بناهای واقع در بافت تاریخی قابلیت بازآفرینی به شیوه مدرن و امروزی را دارا بوده و میتوان از آنها در صرفه جویی و مصرف انرژی استفاده نمود. این پژوهش با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و برداشت های میدانی ضمن بررسی نقش کارکردیشناشیر و نحوه استفاده این عنصر منحصربفرد از انرژی باد و خورشید به تحلیل تاثیر آن بر ایجاد شرایط آسایش در اقلیم گرم و مرطوب بوشهر می پردازد. از نتایج به دست آمده می توان به نقش شناشیر و نحوه عملکرد آن و تاثیر به سزایی که در استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و تامین آسایش حرارتی دارد اشاره کرد.

Keywords:

شناشیر , آسایش حرارتی , انرژی های تجدیدپذیر , معماری بومی