نقش اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی در بهره وری کارکنان شرکت گاز منطقه 5

مهمترین عامل یا اهرم اصلی کاهش یا افزایش بهر وری هر سازمانی، منابع انسانی آن است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی در بهره وری کارکنان شرکت گاز منطقه است. این تحقیق از نوع تحقیقات علی مقایسه ای می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان زن و مرد در سال 98 است که تعداد آنها 1338 نفر (50 زن و 1288 مرد) بود. نمونه پژوهش به تعداد 297 نفر ( 15 زن و 282 مرد) با روش نمونه گیر طبقه ای تصادفی و بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدندو ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استانداردد بهره وری جاهد (1385) و مقیاس فعالیت ورزشی (بدنی) پرسشنامه مارکوس و همکاران (1992) است. از تحلیل آماری واریانس یک طرفه و چند متغیری در نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 0/05 برای بررسی نتایج تحقیق استفاده شد. یافته ها نشان داد که اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی مستمر بر بهبود بهر وری کارکنان تاثیر دارد، به طوری که اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی 20درصد از توان، 12رصد انگیزش و 13 درصد مشارکت کارکنان شرکت شرکت گاز منطقه 5 را تحت تاثیر قرار می دهد. نوع کار (روزکار، شیفتی و اقماری) بر بهره وری کارکنان اثری ندارد، جنسیت بر بهره وری کارکنان اثری ندارد. بنابراین توجه به اوقات فراغت بر اساس فعالیت بدنی نقش بالقوه ای در احراز نشاط و شادی در کارکنان دارد و انگیزه آنان را برای ادامه کار و رسیدن به اهداف شخصی و سازمانی بهبود می بخشد.

Keywords:

بهره وری , اوقات فراغت , فعالیت بدنی , شرکت گاز منطقه 5