تاثیر آرایش و نوع تمرین در شرایط یادگیری مشاهده ای بر یادگیری سرویس بدمینتون

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آرایش و نوع تمرین در شرایط یادگیری مشاهده ای بر یادگیری سرویس بدمینتون انجام شد.روش: نمونه آماری تحقیق حاضر را 120 نفر از دانشجویان دختر غیر تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی با دامنه سنی 30-18 سال که بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کننده ها به صورت تصادفی به 12 گروه 10 نفری تمرین بدنی قالبی، تمرین بدنی تصادفی، تمرین مشاهده ای قالبی، تمرین مشاهده ای تصادفی، تمرین ترکیبی قالبی و تمرین ترکیبی تصادفی با کوشش های تمرینی کم و زیاد تقسیم شدند. برای تحلیل داده ها ازآمار توصیفی (محاسبه میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی (تجانس واریانس ها، تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل واریانس دو طرفه، آزمون تعقیبی بونفرونی و دانکن استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد توزیع داده ها نرمال بوده و تجانس واریانس ها برقرار است. نتایج آزمون تحلیل واریانس دو طرفه در آزمون انتقال نشان داد اثر اصلی نوع تمرین (بدنی، مشاهده ای، ترکیبی برای آزمودنی های تمرین با کوشش های زیاد معنی دار است. بدین معنی که برای آزمودنی های تمرین با کوشش های زیاد باعث تغییر در عملکرد آزمودنی ها می شود. انجام کوشش های تمرینی بیشتر در جلسات تمرین باعث تغییر در عملکرد گروه های آزمایشی بر اساس نوع تمرین (بدنی، مشاهده ای و ترکیبی و نوع سازماندهی تمرین (قالبی و تصادفی نشده است و کوشش های تمرینی کم و زیاد جلسات تمرین به یک میزان بر عملکرد گروه های آزمایشی در مرحله انتقال تاثیر داشته است.نتیجه گیری: هر دو فرآیند یادگیری مشاهده ای و تداخل زمینه ای برای یادگیری مفید است، می توان با به کارگیری تداخل زمینه ای، به سبب تاثیر بالاتر تمرینات تصادفی در آزمون یادداری و انتقال شرکت کنندگان، در مدیریت برنامه های آموزشی نقش این تمرینات را پررنگ تر کرد و با طرح ریزی مناسب در مهارت های ورزشی متفاوت، از روش یادگیری تمرینات تصادفی با کوشش های زیاد در روش های آموزشی نوین بهره برد.

Keywords:

آرایش تمرین , نوع تمرین , یادگیری مشاهده ای , سرویس بدمینتون