اثر کمپوست سنبل آبی و هیومیک اسید بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و گلدهی ژربرا(Gerbera jamesonii)

یکی از عوامل تولید که در پرورش گل و گیاهان زینتی بسیار پر اهمیت است توجه به بستر کشت آنها می باشد. در این پژوهش از سنبل آبی که در سالهای اخیر به عنوان یک علف هرز مشکل ساز در تالابها و آبگیرهای شمال کشور مطرح بوده به عنوان یک منبع قابل دسترس برای تهیه کمپوست و از هیومیک اسید به جای نهاده های شیمیایی در تولید گل ژربرا رقم آرتیست استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول کمپوست سنبل آبی (با نسبتهای 0، 25، 50، 75، 100 درصد حجمی) و فاکتور دوم هیومیک اسید (صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر) بود. با توجه به نتایج بهدست آمده اثر کمپوست، هیومیک اسید و برهمکنش آنها بر بیشتر صفات مورد بررسی معنیدار بود. بیشترین عملکرد با 117 درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد مربوط به کمپوست 500+ %50 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید بود. در این تیمار زمان ظهور گل 40 روز زودتر نسبت به شاهد اتفاق افتاد. بیشترین تعداد برگ با 80 درصد افزایش نسبت به شاهد در کمپوست 500 + %75 هیومیک اسید مشاهده شد و بیشترین میزان افزایش قطر ساقه با 7/54 درصد نسبت به تیمار شاهد در کمپوست 250 + %75 هیومیک اسید ثبت شد. در کمپوست %75 قطر دیسک گل با 2/8 درصد افزایش نسبت به شاهد در حداکثر بود. بیشترین ارتفاع ساقه با 7/81 درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد در کمپوست صفر درصد و هیومیک اسید 250 و 500 میلیگرم در لیتر مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از بستر کشت 50 درصد کمپوست سنبل آبی به همراه هیومیک اسید با غلظتهای 250 و 500 میلی گرم در لیتر به منظور بهبود صفات رویشی و گلدهی ژربرا توصیه میشود.

Keywords:

بستر کاشت , تغذیه , قطر ساقه , زمان گلدهی