بررسی تاثیر به کارگیری نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر کیفیت یادگیری علوم تجربی

در تحقیق حاضر به بررسی کاربرد نظریه هوش های چندگانه گاردنر در بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان پرداخته ایم؛ به گونه ای که با استفاده از این نظریه، طرح درس ها و فعالیت هایی متنوع و منطبق بر مقوله های هوشی هشت گانه ی معرفی شده ( هوش زبانی، منطقی، جسمانی، فضایی، درون فردی، میان فردی، موسیقایی و طبیعت گرا ) توسط این نظریه، طراحی و در کلاس درس ارائه شده است و به دنبال پاسخ این سوال که آیا به کارگیری طرح درس ها و فعالیت های یادگیری مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر در مقایسه با طرح درس های مرسوم، موجب افزایش کیفیت یادگیری دانش آموزان در درس علوم تجربی می شود یا خیر بوده ایم. برای اجرای این طرح ابتدا یک گروه 28 نفری از دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی به عنوان گروه آزمایش و یک گروه 28 نفری دیگر از دانش آموزان همین پایه به عنوان گروه گواه انتخاب گردید. در ابتدا و پیش از شروع اجرای طرح درس ها با استفاده از یک پرسشنامه یادگیری مبتنی بر سطوح یادگیری بلوم، دانش آموزان هردو گروه را در معرض آزمون قرار دادیم (مرحله پیش آزمون) تا معیاری برای مقایسه ی دو گروه در پایان فراهم شود. سپس طرح درس علوم تجربی پایه ی چهارم مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه را به مدت 10 هفته در گروه آزمایش اجرا کرده و هم زمان نیز طرح درسی مطابق با شیوه ی تدریسمرسوم، در گروه گواه، ارائه شد. در پایان نیز با استفاده از پرسشنامه مرحله پیش آزمون، ارزشیابی پایانی صورت گرفت (مرحله پس آزمون). در پایان و با تحلیل آماری نتایج به دست آمده از آزمون ها و مشاهدات میدانی صورت گرفته با استفاده از آزمون تی زوجی، مشخص شد که دانش آموزان گروه آزمایش در تمامی طبقات شش گانه ی بلوم، در مقایسه با دانش آموزان گروه گواه، به طور معناداری عملکرد بهتری داشته اند و به طور کلی کیفیت یادگیری بالاتری از خود نشان دادند.

Keywords:

یادگیری , هوش های چندگانه , علوم تجربی , طرح درس