بررسی رابطه بین سبک های یادگیری( هم گرا،واگرا،جذب کننده و انطباق دهنده) و منبع کنترل درونی وبیرونی با اهمال کاری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های یادگیری(هم گرا،واگرا،جذب کننده وانطباق دهنده) و منبع کنترل درونی وبیرونی با اهمال کاری تحصیلی در بین دانشجویان دختر وپسر مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی تهران بود.جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان پسر و دختر دانشگاه خوارزمی تهران در مقاطع کارشناسی و کارشاسی ارشد در سال تحصیلی98-97 بود.نمونه آماری برابر با 150 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب گردید.روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. داده های مورد نیاز از طریق اجرای پرسشنامه های سبک های یادگیری کلب((2005مقیاس کنترل درونی وبیرونی راتر((1966 و اهمال کاری تاکمن((1991 که قبلا اعتبار و روایی آن ها احراز شده بود جمع آوری گردید.برای تجزیه وتحلیل داده ها از آرمون های آماری مناسب در سطوح توصیفی و استنباطی استفاده شد.نتایج ضرایب همبستگی نشان داد بین سبک های یادگیری همگرا و انطباق دهنده با اهمال کاری نحصیلی رابطه معکوس و بین سبک یادگیری واگرا و جذب کننده با اهمال کاری تحصیلی رابطه مستقیم وجود دارد.از طرفی دیگر منبع کنترل درونی با اهمال کاری تحصیلی رابطه معکوس ومنبع کنترل بیرونی با اهمال کاری تحصیلی رابطه ی مستقیم داشت(p<0/01 ).نتایج حاصل از رگرسیون همزمان نشان داد که منبع کنترل پیش بینی کننده معنادار اهمال کاری تحصیلی می باشد.نتایج حاصل بیانگر نقش سبک های یادگیری و منبع کنترل درونی وبیرونی درافزایش و یا کاهش میزان اهمال کاری تحصیلی می باشد.

Keywords:

سبک های یادگیری , منبع کنترل درونی وبیرونی , اهمال کاری تحصیلی