اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر پرخاشگری و سازگاری فردی دانش آموزان

این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر پرخاشگری و سازگاری فردی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهرستان سیرجان در نیم سال تحصیلی دوم 98-1397 بودند که 30 از بین آنها نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، انتخاب و در دو گروه، 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل، جایگزین شدند. گروه آزمایش به صورت گروه ی به مدت 9 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دوبار) برنامه آموزش مدیریت هیجان را دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. از پرسشنامه های پرخاشگری نو اکو و سازگاری فردی- اجتماعی کالیفرنیا در پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و کنترل در متغیرهای پرخاشگری و سازگاری فردی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر، می توان گفت که برنامه آموزش مدیریت هیجان بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری فردی دانش آموزان اثربخش بود.

Keywords:

مدیریت هیجان , پرخاشگری , سازگاری فردی , دانش آموزان