اثربخشی آموزش یادگیری مغزمحور بر راهبرهای فراشناختی، تفکر واگرا و کارکردهای اجرایی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش یادگیری مغزمحور بر راهبرهای فراشناختی، تفکر واگر و کارکردهای اجرایی دانش آموزان بود. این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ناحیه یک شهر تبریز در سال تحصیلی 1397-98 بودند که از جامعه حاضر تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری خوشهای چندمرحله ای انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل 15) نفر برای هر گروه) قرار گرفتند. گروه مداخله در معرض آموزش یادگیری مغزمحور قرار گرفته و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های راهبرهای فراشناختی پنتریج و همکاران، سبکهای یادگیری کلب، آزمون برج لندن شالیس و بسته آموزشی یادگیری مغز محور استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان دادند که آموزش یادگیری مغزمحور بر راهبردهای فراشناختی، تفکر واگرا و کارکردهای اجرایی (برنامهریزی و حل مسئله) تاثیر دارد و باعث افزایش راهبردهای فراشناختی، تفکر واگرا و کارکردهای اجرایی میشود. بنابراین آموزش یادگیری مغزمحور بر فرایندهای شناختی دانش آموزان تاثیر قابل توجهی دارد.

Keywords:

کارکردهای اجرایی , تفکر واگر , راهبردهای فراشناختی , یادگیری مغزمحور