اثربخشی آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر بر سلامت روان دانش آموزان دختر متوسطه اول

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر بر سلامت روان دانش آموزان دختر متوسطه اول طراحی و اجرا شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر متوسطه اول در حال تحصیل شهر ساری در سال 1397-1398 می باشد. در این پژوهش، از پرسشنامه سلامت عمومی استفاده شده است. نمونه پژوهشی به صورت روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. چهار مدرسه و از هر مدرسه دو کلاس مشخص شده، سپس 40 نفر از آزمودنی ها از بین این 8 کلاس به طور تصادفی انتخاب شده در دو گروه آزمایش 20نفر و کنترل20 نفر قرار گرفتند. و برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد و سپس مداخله آزمایشی ( مهارت برقراری ارتباط موثر) برای گروه آزمایش طی 6 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچ آموزشی صورت نگرفت . پس از اتمام برنامه آموزشی از هر 2 گروه، پس آزمون به عمل آمد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد در بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره سلامت روان و خرده مقیاس ها در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین آموزش مهارت برقراری ارتباط موثر بر سلامت روان دانش آموزان دختر متوسطه اول تاثیر دارد.

Keywords:

مهارت برقراری ارتباط موثر , سلامت روان , دانش آموزان .