بررسی مضامین غنایی در مجموعه شعر رستاخیز سیمین بهبهانی
Publish place: The 6th National Conference on Modern Research In the field of language and literature of Iran (With participatory culture approach)
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 846
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MTCONF06_095
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1399
Abstract:
ادبیات غنایی انعکاس عواطف و احساسات و تجربیات درونی شاعر است و بهترین قالب برای بیان مضامین غنایی، غزل است. سیمین بهبهانی در میان شاعران بزرگ معاصر چهره ای استثنایی دارد. او تنها شاعری است که در شعر به راه نیما نگرویده (با تمام احترامی که برای او قائل است) و همچنان غزل سرا باقی مانده است؛ اما در عین حال نمیتوان او را شاعری سنت گرا نامید.او غزلی را در شعر فارسی پدید آورد که هم از نظر وزن و هم از نظر درونمایه با غزل قدیم تفاوت دارد. این شیوه تازه در غزل برای اولین بار در مجموعه شعر رستاخیز آورده شده است. رستاخیز در غزلهای مجموعه شعر سیمین در میانه مرحله ی نخست و مرحله ی دوم شعرش- ابداع آن غزلهای سیمینی- قرار گرفته است.در این نوشتار مضامین غنایی در مجموعه شعر رستاخیز سیمین بهبهانی به شیوه تحلیلی- توصیفی بررسی شده است تا از این رهگذر با تجربیات درونی و احساس این شاعر نسبت به اجتماع پیرامون وی بهتر آشنا شویم و ببینیم وی از میان مضامین غنایی متعدد از چه مضمونی در این مجموعه بیشتر بهره گرفته و از چه روشهایی برای پرورش مضامین غنایی خود بهره بردهاست. با بررسی غزلیات وی این نتیجه حاصل شد که مضامین او در مجموعه رستاخیز عبارت بودند از: انتقاد، عشق، امید ها و آرزوها، حسرت ها و مرثیه. که او از میان مضامین غنایی بیشتر به بعد انتقاد توجه داشته و برای بیان این مفاهیم، از توصیف و عناصر طبیعت بهره جسته و مقصود خویش را پرورش داده است.
Keywords:
Authors
منیره عیدی
دانشجوی دکتری ادبیات غنایی دانشگاه بیرجند
سیدمهدی رحیمی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند