ویژگی های زبان شناختی نگارش دانشگاهی مبتنی بر کاوش در متن مقالات علمی

یکی از ابعاد پر اهمیت در زندگی حرفه ای در دانشگاه های ایران که علیرغم اهمیت ویژه کمتر مورد توجه و پژوهش قرار گرفته است حوزه نگارش دانشگاهی است. تعاریف، ویژگیها، ابعاد، کارکردها، انواع، مشکلات، و راه های ارتقای نگارش دانشگاهی تاکنون توجه شایسته را به خود جلب نکرده است. نوشتار حاضر در راستای جلب توجه ویژه به ارتقای نگارش دانشگاهی در موسسات آموزش عالی و به طور خاص به بررسی اهمیت نگارش دانشگاهی، مشکلات موجود در این زمینه، و مهمترین ویژگیهای زبانشناختی نگارش دانشگاهی می پردازد. با بهره گیری از نظر برخی از متخصصان ملی و بین المللی حوزه نگارش دانشگاهی، ویژگیهای منحصر به فرد نگارش علمی را تبیین میکند(که آن را از سایر انواع فعالیتهای نگارشی متمایز می کند). بر اساس تحقیق حاضر، غیر شخصی بودن، متن محور بودن، واضح بودن مفاهیم، داشتن چارچوب مشخص از پیش تعریف شده، ثبات و قانونمندی در زمان افعال گزارشی، استفاده قانونمند از نقل قول ها از جمل ویژگیهایی هستند که اولا نگارش علمی را از انواع دیگر نگارش متمایز می کنند وثانی تدریس و فراگیری نحوه رعایت آنها به عنوان بخش لاینفکی از سرفصل حرفه ای در دانشگاه الزامی می کنند. پیشنهادات مبتنی بر این نتایج برای بهبود کیفیت انتشارات دانشگاهی در پایان ارایه شده اند. .

Keywords:

نگارش علمی , مقاله نویسی , پژوهش , نگارش دانشگاهی