بررسی فرآیند های واجی در گویش دیشموک

گویش بخش دیشموک یکی از گویش های مرکزی ایران است که در گمنامی به سر برده و به حیات خود ادامه می دهد. این گویش آنچنان از نگاه پژوهشگران پنهان مانده، که کمتر کسی آن را شناخته و راجع به آن تحقیقات علمی انجام داده است به طوری که می توانگفت این گویش تنها در بین گویشوران خود شناخته شده است و گویشوران گویش های دیگر و نیز جامعه علمی از آن اطلاع چندانی ندارند.اما پژوهش ها و مطالعات میدانی حکایت از آن دارد که فرآیند های واجی در این گویش از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و یکی از ویژگیهای اصلی آن به شمار می رود. گویشوران این گویش واژه های دخیل را کمتر به صورت اصلی پذیرفته اند و با تغییر برخی از واج ها یا حذفو افزایش آن ها واژه ای جدید را بر مبنای آن واژه دخیل، ساخته و به کار برده اند. از آن جا که تغییر هر یک از صامت ها و مصوت ها واژهای جدید بر مبنای آن واژه در زبان فارسی معیار ایجاد می کند؛ بررسی فرآیند های واجی بخش دیشموک علاوه بر آن که زوایای پنهان اینگویش را آشکار کرده و به معرفی این گویش به گویشوران دیگر گویش ها و نیز به جامعه علمی کمک به سزایی می کند، رابطه تنگاتنگ آنبا زبان فارسی معیار را مشخص خواهد نمود.

Keywords:

ابدال , کاهش , افزایش , ادغام , قلب , گویش دیشموک