اثر هورمون تیروکسین بر درصد تخم گشایی و نرخ بازماندگی لارو ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus)

هورمون های تیروییدی تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) نشان داده شده است که در بسیاری از فرآیندهای رشد و توسعه بسیاری ازگونه های ماهیان دخالت دارند. هدف از این مطالعه بررسی اثر غوطه وری تخم ها با سطوح مختلف هورمون تیروکسین بر پارامترهایی مانند نرخ تخم گشایی و بقا ماهی استرلیاد Acipenser ruthenus می باشد. تخم ها از 6 ماهی ماده با اسپرم 3 ماهی نر لقاح داده شدند و پس از رفع چسبندگی با گل رس، تخم ها در ظروف جداگانه 1 لیتری حاوی سطوح مختلف هورمون T4 قرار داده شدند. تیمارهای این مطالعه به شرح زیر بود. تیمارهای T1 (تیمار کنترل- آب کارگاه)، T2 (01/0 میلی گرم بر لیتر هورمون تیروکسین)، T3 (05/0 میلی گرم بر لیتر هورمون تیروکسین)، T4 (1/0 میلی گرم بر لیتر هورمون تیروکسین) و T5 (1 میلی گرم بر لیتر هورمون تیروکسین). همچنین در این تحقیق برای هر تیمار، چهار تکرار در نظر گرفته شد. تخم ها به مدت 120 دقیقه در معرض هورمون قرار گرفتند و سپس به انکوباتورهای یوشچنکو و در سبدهای مخصوص انتقال یافتند. سپس درصد لقاح، درصد تخم گشایی و درصد بقا به دست آورده شد. همچنین برای بررسی میزان هورمون های تیروییدی در بافت ها، ما از تخم های لقاح یافته 3 ساعت پس از لقاح، تخم های لقاح یافته 3 روز پس از لقاح و لارو ماهی استرلیاد نمونه برداری انجام دادیم. نتایج نشان داد بالاترین درصد لقاح در تیمار T5 وجود دارد (05/0 > P). علاوه بر این، بالاترین و پایین ترین نرخ تخم گشایی به ترتیب در تیمارهای T5 و T1 نشان داده شد (05/0 > P). همچنین لاروها در تیمار T5 از نرخ بقای بالاتری برخوردار بودند (05/0 > P). با این وجود، تفاوت معنی داری در تیمارهای مختلف پیرامون وزن و طول لاروها مشاهده نگردید (05/0 < P). نتایج نشان داد که تیمار T5 بیشترین میزان هورمون های تیروییدی را در بافت تخم 3 ساعت بعد از لقاح، بافت تخم 3 روز پس از لقاح و لارو دارد. نتایج نشان می دهد که غوطه وری تخم ماهی استرلیاد در هورمون T4 می تواند باعث اثرات سودمند بر فرایند لقاح، تخم گشایی و نرخ بقای این ماهی گردد و باعث گردد تا دیدگاه های امیدوارانه ای برای پرورش این گونه مهم ماهیان خاویاری حاصل گردد.کلمات کلیدی: تیروکسین، استرلیاد، غوطه وری، تخم، نرخ بازماندگی