تهیه شناسنامه و بررسی تمایز توده های شاخص بومی و محلی گیاهان دارویی آویشن، بابونه،گشنیز و مرزه

نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
Document ID: R-1049616
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 720
Pages: 27
Publish Year: 1396

نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Research:

Abstract:

گیاهان دارویی در ایران عمدتا بصورت وحشی در عرصه های طبیعی رشد می کنند و توسعه کشت آنها در عرصه های زراعی و باغی بر اساس سند ملی گیاهان دارویی در سطح 550 هزار هکتار برنامه ریزی شده است. لازمه توسعه کشت در قدم اول تولید بذر و اندام های رویشی استاندارد و گواهی شده است. در این بررسی با توجه به نبود یا کمبود ارقام اصلاح شده و به منظور شناخت بیشتر توده های شاخص بومی و محلی گیاهان دارویی آویشن، بابونه، گشنیز و سیاهدانه در کشور و فراهم شدن مقدمات ثبت آنها تعدادی از توده های بومی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار به مدت 2 سال در یک مکان و براساس دستوالعمل آزمون های تمایز، یکنواختی و پایداری اتحادیه بین المللی حمایت از ارقام گیاهی(UPOV)، مورد مقایسه قرار گرفتند. تظاهر صفات کیفی به صورت نمره دهی و تظاهر صفات کمی با اندازه گیری بررسی و شناسنامه مورفولوژیک آنها تهیه شد. . به منظور بررسی وجود یا عدم وجود تفاوت معنی دار در بین گونه ها و تکرارهای آزمایشی، طرح مورد نظر به صورت بلوک های کامل تصادفی شد. برای آزمون مقایسه میانگین ها از روش دانکن استفاده شد. برای تمامی صفات مورد بررسی آماره های میانگین حسابی، و ضریب تغییرات فنوتیپی محاسبه شد. برای بررسی رابطه بین متغیرهای مورد مطالعه، ضریب همبستگی ساده پیرسون بین صفات محاسبه شد. همچنین به منظور گروه بندی نمونه ها از تجزیه کلاستر با روش وارد استفاده شد. پس از انجام این محاسبات امکان بررسی دقیق و گروه بندی نمونه ها فراهم گردید. کلیه محاسبات با استفاده از نرم افزارهای Excel و SPSS انجام شد. به منظور گروه بندی نمونه ها بر اساس گونه از نرم افزار SPSS استفاده شد. کلمات کلیدی: گیاهان دارویی، بذر ، شناسنامه مورفولوژیکمقدمه بذر و نهال دارای نقشی اساسی و غیرقابل انکار در کشاورزی اند و آنها را می توان مهمترین نهاده تولید و نقطه آغاز فعالیت کشاورزی بشر قلمداد کرد. بذر و نهال بعنوان مظهر تجلی دستاوردهای پژوهش های بهنژادگران و عامل تکثیر و بروز ویژگی های یک ژنوتیپ و به عنوان عمده ترین ابزار بهنژادگران جهت انتقال یافته های