بررسی فون و پراکنش زنبورهای پارازیتویید شتهصهای غلات و مطالعه کارآیی و تغییرات جمعیت گونهصهای غالب آنها در مزارع گندم استان کرمانشاه
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: کرمانشاه
شهر موضوع گزارش: کرمانشاه
Document ID: R-1053543
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 205
Pages: 47
Publish Year: 1390
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
شته های موجود در مزارع گندم مورد حمله زنبورهای پارازیتویید خصوصا دو خانواده Aphidiidae و Aphelinidae قرار می گیرند، به طوری که این عوامل طبیعی در کاهش جمعیت کنترل شته ها نقش به سزایی به عهده دارند. طی سال های 1383 تا 1385 ودر خلال دوره رشدی گندم، شته ها و زنبورهای پارازیتویید آن ها در استان کرمانشاه از نظر گونه های موجود و گونه های غالب مورد بررسی قرار گرفتند. در دو مزرعه گندم انتخابی، یکی در شهرستان کرمانشاه(درودفرامان) با آب و هوای معتدل و دیگری در شهرستان سرپل ذهاب با آب و هوای گرم با انجام آماربرداری های منظم هفتگی نسبت به بررسی تغییرات جمعیت زنبورهای پارازیتویید و شتهصهای میزبان آن ها نیز مطالعاتی صورت گرفت. نتایج حاصل از اجرای پروژه، منجر به شناسایی شته-های آفت و زنبورهای کنترل کننده آن ها در مزارع گندم استان گردید. در این مزارع گندم عمدتا پنج گونه از شته های غلات شامل شته معمولی گندم Schizaphis graminum، شته سبز یولاف و گندم Sitobion avenae، شته روسی گندمDiuraphis noxia ، شته گندم و گل سرخ Metopolophium dirhodum و شته برگ برنج Rhopalosiphum padi فعالیت دارند. از پرورش شتهصهای مومیایی تعداد هفت گونه از شش جنس خانواده های Aphelinidae و Aphidiidae بدست آمد. بررسیصها نشان داد که از جنس Aphidius گونهصهایA. rhopalosiphi ، A.marticariae A. colemani ، از جنس Praon گونه P. gallicum ، از جنس Lysiphlebus گونهL. fabarum ، از جنس Trioxys گونه ای از زیر جنس Binodoxys و از خانواده Aphelinidae زنبور Aphelinus sp روی شته های مزارع گندم فعالیت دارند که در این میان گونه P. gallicum برای اولین بار از ایران و از روی شته برگ برنج گزارش میصگردد. همچنین تمامی گونهصهای زنبور ذکر شده برای اولین بار از استان کرمانشاه گزارش می گردند. در مجموع شته S. avenae با 56 درصد بیشترین فراوانی و گونه D. noxia با یک درصد کمترین فراوانی جمعیت شته را در بین شتهصهای جمعص آوری شده استان به خود اختصاص دادند. در بین زنبورهای پارازیتویید جمع آوری شده از اقلیم های متفاوت استان در مجموع گونه A. rhopalosiphi با 33/9 درصد بیشترین فراوانی و گونه B. acalephae با 1/8 درصد کمترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. بررسی تغییرات جمعیت و مشاهده و بررسی شته های مومیایی و درصد ظهور زنبورها ی پارازیتویید نشان داد که اوج فعالیت زنبور غالب منطقه گرمسیر (A. marticariae) دهه اول اردیبهشت ماه و اوج فعالیت زنبور غالب منطقه معتدل استان (A. rhopalosiphi )، اواخر اردیبهشت می باشد. واژه های کلیدی: شته های غلات، زنبورهای پارازیتویید، بررسی فون، تغییرات جمعیت، گونه غالب