بررسی هیدروژئوشیمی آبخانه زیر زمینی دشت زرند کرمان از نظر کیفیت آب برای مصارف کشاورزی ، شرب و صنعت

مدیریت غیر اصولی و بهره برداری بی رویه از ذخایر آب زیر زمینی سبب افت تدریجی این ذخایر و در نتیجه در دراز مدت سبب افت آبدهی چاهها و خشک شدن بسیاری از قنوات شده است، همچنین تغیراتی را در کیفیت آب زیر زمینی در این منطقه ایجاد نموده است . هدف از مطالعات هیدروژئوشیمی منطقه زرند کرمان بررسی هیدروژئولوژیکی منطقه، طبقه بندی آب از لحاظ استفاده های کشاورزی ، شرب و صنعت و همچنین تعیین عوامل مؤثر در کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی و ارائه راهکارهای لازم جهت بهبود وضع موجود است. بطور کلی با توجه به میزان اندک نزولات جوی در منطقه و بهره برداری زیاد از منابع آب زیرزمینی ، دشت زرند به لحاظ کیفیت آب وضعیت مناسبی را دارا نمی باشد و از جنوبشرق دشت (منطقه چترود) به طرف شمال غرب و در نهایت خروجی دشت (منطقه سنگ سیریز) کیفیت آب کاهش می یابد . بررسیهایی که در زمینه تغییرات کیفیت آبهای زیرزمینی نسبت به عمق آبخوان انجام شده نشان می دهد که آبخوانهای با کیفیت متفاوت در اعماق مختلف دشت وجود ندارد تنها در بخشهای کوچکی از دشت که سنگ کف را رسوبات حاوی گچ و نمک نئوژن و پرکامبرین تشکیل میدهد ( حاشیه ارتفاعات جنوبی ، مرکز دشت و منتهی الیه شمال غرب دشت ) آبهای زیرزمینی در تماس با این سنگها تغییر کیفیت چشمیگیری از خود نشان می دهد . با توجه به اینکه بیش از 90 درصد آب در بخش کشاورزی مصرف می شود ، مهمترین راه جهت بهبود وضع کنونی اصلاح سیستم آبیاری زمینهای زراعی و میزان برداشت آب از چاههای کشاورزی باشد

Keywords:

هیدروژئویشمی , کیفیت آب زیرزمینی , دشت زرند , اصلاح سیستم آبیاری