بررسی ارتباط بین اقلیم و مناطق آبکندی در استان هرمزگان

فرسایش آبکندی از فرآیندهای مهم خاک است که در اقالیم مختلف سبب تلفات قابل ملاحظه خاک و تولید مقادیرفراوان رسوب می شود. هدف از این مقاله، بررسی چگونگی پراکنش مناطق آبکندی در اقلیم های مختلف در استان هرمزگان می باشد. در این راستا بر اساس اطلاعات موجود و برداشتهای صحرای از موقعیت آبکندها با استفاده از GPSنقشه پراکنش آبکندها در استان و همچنین نقشه طبقات اقلیمی استان به روش دومارتن تهیه شد. سپس نقشه های پراکنش آبکند و اقلیم با یکدیگر تلفیق گردید. نتایج حاصله از این بررسی نشان می دهد در استان هرمزگان 6 طبقه اقلیمی وجود دارد که43/5 درصد از مساحت استان در اقلیم خشک و بیابانی گرم واقع شده است. آبکندهای استان در 3 طبقه اقلیمی فراخشک گرم، خشک بیابانی گرم و خشک بیابانی معتدل پراکنش دارند که بیشترین تعداد آنها در اقلیم فراخشک گرم قرار گرفته اند. علل عمده ایجاد آبکند شامل تخریب پوشش گیاهی، تغییر کاربری اراضی و عدم مدیریت صحیح سیلاب می باشد

Keywords:

فرسایش , اقلیم , مناطق آبکندی , استان هرمزگان